utknąłem
wpychając głowę między chmury
nie widzę dalej niż błękit
jeszcze czuję
ziemskie ciepło twojej dłoni
nie znam więcej niż forma
ale myślę że właśnie to
nazywamy życiem
Piękne. Cóż mogę więcej powiedzieć? Nie jestem specjalistką, więc od strony technicznej tego nie ocenię. Tak czy tak, cudo, imho. Pozdrawiam : )
Nie przesadzaj.
Ale miło mi.
Dziękuję za ocenę i pozdrawiam!
Uśmiechnęłam się bo wyobraziłam sobie ten obrazek,
peel wysoki z głową w chmurach
a tu na ziemi ona go dotyka
i zgadnij dokąd dosięgała
i dalej czytam....nie znam więcej
ale myślę że właśnie to
nazywamy życiem ....
To żarty, wrócę jeszcze.
Dzięki, Lysso. Zapraszam.
No zdecydowanie przyjemne to jest i gładkie. Co unosi się w powietrzu, czy to ręka, czy chmury wysoko?
Wojbik, to całkiem niezły obrazek. Takie niby coś, co nazywamy wierszem.
Podoba mi się początek, koniec i wyciąganie dłoni już trochę mniej, ale ogólne wrażenie jest zdecydowanie w porządku.
Generalnie utwór niezbyt skomplikowany, ciepły, nienazbyt wyszukany, i nie szafuje zmyślnymi określaniami.
Spokojnie można by go zakwalifikować na taką trójkę i tak też zrobię, dla kogoś innego może być to więcej, tak więc 3/5
Tytuł skojarzył mi się z grą komputerową o tym samym tytule.
Dobry wiersz. Taki normalny, bez udziwnień.
Dziękuję za oceny i pozdrawiam ciepło! :3
@Lantus
Grałem, jak dla mnie genialne. W sumie, oba tytuły odnoszą się do tego samego. ^^
Moim zdaniem to udany wiersz.
Ma w sobie swego rodzaju magię. Urzekł mnie. A to dobrze.
Pozdrawiam.