Via Appia - Forum

pusta kartka papieru
tęsknota
niezawinienie

i dalej

wpadły na chwilę uśmiechy
jak diamenciki miłe
iskrząc pobiegły do serca
by odcisnąć swe piętno

nagle słodka wiara
trzaśnie jak piorun goryczą
przez okno uciekło ciepło
i łza zniekształcona
spadając
kaleczy różowy policzek

dlaczego Panie Boże
dajesz mi smutne życie
odbierasz nawet nadzieję

mam stanąć w kolejce po nowe

Ta łza mnie urzekła, zniekształcona, czyli nie obła a nieregularna, kanciasta. Dlatego kaleczy.
W wersie "trzaśnie jak piorun goryczą" dwa razy przeczytałem "piołun". Tak mi się kojarzy z goryczą, bardziej niż piorun z owym trzaśnięciem

Dobry wiersz choć jak to u kolegi, niejednoznaczny i przynajmniej dla mnie - wymagający spokojnego, wolnego czytania. I powtórki.

Cytat:i łza zniekształcona
spadając
kaleczy różowy policzek

Spadając? Naprawdę? Dla mnie to jest nie do przyjęcia.

Za to końcówka jest genialna, "mam stanąć w kolejce po nowe", łał.

Pozdrawiam.

hehe jakbym siebie słyszała w tym wierszu