Via Appia - Forum

Gdyby tak nic nie stawało na drodze.
Ludzie zawsze pamiętający twe imię,
Potrafiący docenić wysiłek,
zaakceptować cię takiego, jakim jesteś.
Niekrytykujący na każdym kroku,
lecz wygłaszający swą opinię.
Ludzie potrafiący się zachować,
a jednocześnie docenić piękno kłamstwa.

Takie rzeczy tylko w bajkach.
Na półce
zaraz obok jednorożców,
książąt, krasnoludków
i idealnego życia.

Sztucznie pesymistyczny i przesadzony wiersz.
Podobają mi się dwa ostatnie wersy pierwszej strofy - chyba najbardziej życiowe z tego życiowego wywodu. Poza tym mam uczulenie na ,,jednorożce''. Za duże nagromadzenie imiesłowów - po prostu ciężko się ten tekst czyta.

Dzięki za komentarz.