Via Appia - Forum

nie skreślę siebie z wiersza
cho­ciaż nie wiem czy to wciąż o mnie
po­tyka się cisza
roz­bi­jając bu­tel­ki
w drob­ny mak

gdy bez końca w poziomie
układają mozaiki
wiedząc że sztu­ka przeg­ry­wa z modą

wychodzę poza
na chwilę
mo­ment ten jeden
co w okamgnieniu
zni­ka niezauważenie

i po la­tach na przekór niczemu
w ra­mach wy­pełnia braki

bez słów - niedo­kończo­na
łamię oczy barwami

Jakiś taki poplątany ten wiersz. Nie trafił do mnie. Formy się nie czepiam, bo się na tym nie znam. Pozdrawiam

Cytat:wychodzę poza
na chwilę
moment ten jeden
co w okamgnieniu
znika niezauważenie

To bym skrócił wyrzucają pogrubione wersy i dodając oczywiście "co" przed "znika niezauważalnie. Generalnie nie jest, moim zdaniem, źle, ale popracowałbym jeszcze nad tym tekstem.