Via Appia - Forum

Ulica szeroka, wąska, czasem krzywa.
Długa, krótka, poprzeczna, słoneczna
- deszczowa.
Pańska, bezpańska, z wyślizganym brukiem
- mokra
lub zakurzona, sucha…
Jak chcesz ją nazywaj.
Ja przystanę u jej rozdroży i rytmu posłucham.
Potem wzrok uniosę ku chmurom.
Może palec jakiś boży nad nią zobaczę…?
A może? zupełnie inaczej.
Wesprę się o kościoła ostrołuki z czerwonej cegły.
Zmierzę symetryczność wrębów i otworów
wielościennych kamienic.
Architekton biegły - czas - budował.
Strateg - czas - wyrywał z jej oskrzydlonych ramion
lotne pióra,
wykreślając prawidła praktyczności i sztuki…
Zupełnie jak z Norwida, zmaterializowany logiką nauki
- duch.
A człowiek kroczący po niej?
No cóż - prawy, nieprawy,
zły, dobry, kochający mądrość, łaknący zabawy.
A bywa, że i święty.

16072012

Szczerze powiem rzadko podobaly mi sie Twoje wiersze, byc moze ze wzgledu na ciezar klasyki w nich zostawionych. Ja to ta bardziej z tych modernistycznych. Ten mi sie podoba. Ciekawy rytm, dobrze sie go czyta. Ok.

Mówi się czasem, że kobieta zmienną jest. Ja od siebie dodam, że człowiek też, bez względu na płeć
Dzięki Insomnio