Via Appia - Forum

w konstelacji twoich słów
wychwyciłam zawiłość myśli
marszowy krok w szarą noc
po rozgwieżdżonym asfalcie
puls łączących się spojrzeń
z alfą betą gammą i omegą uczuć
w makrokosmosie źrenic i linii papilarnych
pozostawionych we włosach

tak zwyczajnie

Widze, ze Ero wrocila na powaznie. Wiersz zgrabny, kobiecy. Moze znowu i jeszcze leosze Ci sie udawaly, ale ten jest ok.
Bardzo ladne ,,tak zwyczajnie" .
Pozdrawiam

Dziękuję pięknie za uwagę

Cytat:puls łączących się spojrzeń

Najbardziej mi się podoba ta linijka...
Dobry wiersz. Patrząc na kompetencję widoczną w twoich komentarzach nie spodziewałam się niczego innego. Chyba, że jeszcze lepszego.
Pozdrawiam!

Dziękuję za komentarz i komplementy