Via Appia - Forum

pragniesz i lękasz się pragnienia
wołasz i krzyk w pół brzmienia dławisz
wiem już drwiąc sobie z przeznaczenia
ty dla innego mnie zostawisz

by móc to odwlec co sobotę
fortunę w grach liczbowych trwonię
kolejny kupon z żalem gniotę
losowi swemu na ironię

gdy przegram wszystko miej coś z tego
zatrzymaj w rym zaklęte słowa
jedyny spadek to którego
nie można już opodatkować

Piekne. I to sa wiersze, z ktorych kazdy jest inny i kazdy sie rozplywa. Niby podobna tematyka, a kazdy jest osadzony w zupelnie innym klimacie. Pozdrawiam.

Cytat:zatrzymaj w rym zaklęte słowa
jedyny spadek to którego
nie można już opodatkować

Choć Orwell mógłby się spierać;

Ostatnia strofa pokraczna.

Gdy przeczytałam pierwsze dwa wersy spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Jakichś patetyzmów, pieśni wzniosłych, morałów o miłości.
A tu czytam i się zachwycam lekkością pióra! Niebanalnym pomysłem i ciekawą interpretacją życia.
Tu mi zgrzyta:
jedyny spadek to którego
nie można już opodatkować

nie powinno być: jedyny spadek to taki ?

Pozdrawiam, Zuzanna.