Via Appia - Forum

zarzucając łyżeczkę na ramię
mlaskam
fire serpent na śliniaku
cudownie komponuje się

kontempluję nad konwencją
postapokaliptyczny
talerz zupy na podłodze
przypomina au decor malaise

papka w kolorze flaków dywanu
promocyjnego
skapuje spomiędzy palców
na paletę podkładki korkowej

całego performance dopełnia
chichot
ale nie czai się w zgliszczach hiena
tylko jeszcze nie umiem mówić

Hehe, firma Tajger.info.uk przypomina, że nasze niezdarstwo może okazać się aktem łaski dla potencjalnych stworzeń. Bakteryjki, dykteryjki, komóreczki powstaną, gdy, dajmy na to, omsknie nam się łyżka przy obiedzie (albo Putinowi palec na magicznym guziczku atomowym, również przy obiedzie). Kap, kap i nowe istnienie. I tak się zastanawiam się tylko, kto chlusnął(rzygnął?) kiedyś-tam-dawno-temu odrobiną zupy organicznej we wszechświecie... No i oczywiście pozostaje jeszcze kwestia, co wylęga się z naszych (nie)zdarstw słownych... Ale to podobno poezja, więc nie komentuję.

Pozdro i napaste nie nadepnij, Tajger

Zabawowe i malownicze.
Podoba mi się, że opisałeś ten wiek niewinności, kiedy jeszcze człowiek tworzył, choć o tym nie wiedział.

Hmm...pomysł interesting.

Cytat:kontempluję nad konwencją

Świetnie to pokazałeś, nasz artysta taki stary-maleńki ^ ^

Pozdrawiam.