Via Appia - Forum

Kocham cię, nawet nie wiesz jak się starałem
Przy sobie zatrzymać na chwilę chciałem
By móc oddać swe serce i cały świat rzucić przed tobą
Gdy się uśmiechałaś świat nabierał kolorów
Wiosna rozkwitała w mym sercu
Do świata żywych znowu przybyłem
Czułem jak żar miłości się rozpala
Swym uczuciem nadzieję mi dawałaś i w prawdziwą miłość wierzyć pozwalałaś
Bez tych oczu żyć już nie umiem
Wszystko dla ciebie zrobić chciałem
Byś tylko poświęciła choć chwilę
Uśmiechem sens memu życiu nadawałaś
Byś odwzajemniła me uczucie wszystko oddać mogę
Byle razem, tylko we dwoje.

Kocham cię, nawet nie wiesz jak się starałem
Przy sobie zatrzymać na chwilę chciałem...itd do dołu dołuje.
By móc oddać swe serce i cały świat rzucić przed tobą
Gdy się uśmiechałaś świat nabierał kolorów
Wiosna rozkwitała w mym sercu
Do świata żywych znowu przybyłem
Czułem jak żar miłości się rozpala
Swym uczuciem nadzieję mi dawałaś i w prawdziwą miłość wierzyć pozwalałaś
Bez tych oczu żyć już nie umiem
Wszystko dla ciebie zrobić chciałem
Byś tylko poświęciła choć chwilę
Uśmiechem sens memu życiu nadawałaś
Byś odwzajemniła me uczucie wszystko oddać mogę
Byle razem, tylko we dwoje.

No co mam powiedzieć, Powiem pisz, ale więcej czytaj, wierszy czytaj więcej, Asnyka, Szymborskiej jeszcze nie, Mickiewicza - sonety. Czytaj tu na stronach, czytaj, czytaj, czytaj.
Co do wiersza, przykro, ale, powiem że taki banalny, trochę patetyczny, trochę dziecinny, jakbym Oli pisał w piątej klasie. Częstochowski. Za rymy się nie bierz. Może kiedyś. Czytaj.

Adam Asnyk

Ja ciebie kocham! Ach te słowa

Tak dziwnie w moim sercu brzmią.

Miałażby wrócić wiosna nowa?

I zbudzić kwiaty co w nim śpią?

Miałbym w miłości cud uwierzyć,

Jak Łazarz z grobu mego wstać?

Młodzieńczy, dawny kształt odświeżyć,

Z rąk twoich nowe życie brać?



Ja ciebie kocham? Czyż być może?

Czyż mnie nie zwodzi złudzeń moc?

Ach nie! bo jasną widzę zorzę

I pierzchającą widzę noc!

I wszystko we mnie inne, świeże,

Zwątpienia w sercu stopniał lód,

I znowu pragnę — kocham — wierzę —

Wierzę w miłości wieczny cud!



Ja ciebie kocham! Świat się zmienia,

Zakwita szczęściem od tych słów,

I tak jak w pierwszych dniach stworzenia

Przybiera ślubną szatę znów!

A dusza skrzydła znów dostaje,

Już jej nie ściga ziemski żal —

I w elizejskie leci gaje —

I tonie pośród światła fal!

To na tyle, tak cieplutko, miłosiernie proszę czytaj,

Tak myslalem ze dziecinny ale coz dzieki za krytyke