Via Appia - Forum

niesforne dziecko pukli
kosmyk
odgarniam za ucho wiosny
śpiewam tym co ogłuchli

cohena

przemienia się ziemia
nie do poznania kiełek
niedawno ledwie zadrą pod paznokciem
teraz coraz śmielej

panoszy się prze jeszcze mocniej
przez zieleń
muszę ci kupić nową kieckę w lumpeksie
lubisz się stroić w cudze piórka
i szmaty zmieniać dla zbawienia
nosić sadzonki na kurhan

z zarazowatych najpiękniej
świetlik oświeci dzieci o poranku
mięknę
gdy trzymasz lustro dla kochanków
wychodząc z pościeli
zraniona poranna
poronna postać

ja tam topielec
gdzie ty marzanna

bohater w wodorostach

Po prostu świetne. Nie no, jak dla mnie to nie ma się tutaj absolutnie do czego przyczepić, poza kompozycją wiersza, która jest dla mnie trochę "rozwalona" za bardzo. Bohater w wodorostach jest genialny.
Pozdrawiam!

Bohater w wodorostach jest kalką z SuzanneCohena - autor bezczelnie wykorzystał.
Kompozycja jest jaka jest - trochę niezgrabna, trochę powabna. Tak ma się kleić (klecić) ten tekst.
Dziękuję za przychylny komentarz.

Genialny wiersz, nie mam do czego się przyczepić. Zazdroszczę.