muszę z czasem odejść
zatracić siebie
wytrychem
złamać bariery ciszy
która wypełnia słowa
choć nie wiem
może wciąż zbyt prosto
bywam
poza wszystkim
nie jestem
sama
uśmiecham się głośno
do bezdrożnych
przestrzeni
jakie pozostają
za drzwiami
i brudzę
kolejne strony
mimo że wśród liter
znam tylko początki
Niestety nie wiem, nie rozumiem, nie pojmuję, zastanawia mnie tylko "zatracanie siebie wytrychem". To musi być dość... bolesne.
Pozdrawiam i liczę na to, że autorka nie będzie mi mieć za złe tej krytykanckiej grafomanii.
Chyba chodzi o złamanie barier tym wytrychem, prędzej?
Dla mnie tutaj zdecydowanie za dużo 'enterów'. Bez tego czytałoby się lepiej, mnie się wydaje.
Co do treści to też do końca nie rozumiem, wstrzymam się więc od komentarza.
Pozdrawiam
To moje hateemelowskie [br] bywa po to, by poczuć. To taki czas na oddech, zastanowienie, a mój mój głupi wymysł. Bo z przecinkami byłoby łatwiej.
Jeśli czyta się coś w pośpiechu wszystko się zlewa.
Nie miewam za złe. Miewam za dobre, że w ogóle się wstawiono.
PS Jeśli miałam tłumaczyć, wybaczcie. Popełniam się - za każdym razem, próbując rozumieć. Ale tylko kobietą jestem.
nie czyta się w pośpiechu. Chodzi o układ
zatracić siebie
wytrychem --- można to powiązać jednocześnie z obydwoma sąsiadującymi wersami
złamać bariery ciszy
druga zwrotka pod tym względem to już w ogóle masakra - wszystko ze wszystkim, w sensie - sąsiadującym:
poza wszystkim
nie jestem
sama
uśmiecham się głośno
Nadmiar możliwości, który, paradoksalnie, spłyca, podczas gdy tutaj:
przestrzeni
jakie pozostają
za drzwiami
o takim powiązaniu nie ma mowy.
Zawieszenie? Chwila na oddech? To nie jest sposób. Rzeczywiście, z interpunkcją by było inaczej, ale bez też można. Pomyśl.