Via Appia - Forum

Sprzed kilku miesięcy, pisane na jakiś tam konkurs. Rzadko piszę coś z poezji, ale czasem trzeba czegoś innego - tak dla odmiany.


„Miłość”

uwielbiam zbieractwo
mam pokaźną kolekcję
imion facetów
w moim pamiętniku

nie zbieram wspomnień
wyłączam sumienie
bo uwierzyłabym że
"zbyt często daję"

seks uprawiamy w ciszy
potok ciepłych słów
wywołałby niepotrzebnie
falę banalnych uczuć

stoję na krawędzi
zakochania i obojętności
ale moje ciało wymaga
fizycznych uniesień

wracając do domu
przeglądam pamiętnik
przypominając sobie
uroki cielesnej miłości

Coś w tym jest. Tylko nie wiem co.

Mieszane uczucia. Nie potrafię się określić. Nie wiem czy tak czy nie, nawet pół na pół to nie jest. Z jednej strony mi się podoba z drugiej coś mi tu zgrzyta. I tak jak napisał Changed

Cytat:Coś w tym jest. Tylko nie wiem co.

Cytat:napisał Changed

napisała... Czego jak czego, ale płci będę broniła!

Może zgrzyta ta pustka? Słabe uczucia? Zdaję sobie sprawę, że gdy pisze się o swojej bezuczuciowości to raczej nikt nie wybucha mocjami, ale to takie dziwne wrażenie robi.

Rzeczywiście coś w tym jest, ale brakuje tu płynności. Zwrotki są oddzielone od siebie w dość brutalny sposób. Każda oddzielnie mogłaby stanowić krótki wiersz.

A tam pieprzycie. Według mnie jest wszystko w porządku i niczego tu nie brakuje. Jest zaskoczenie na początku, druga zwrotka mocna i przewrotna. Trzecia świadoma banalności słów w tej sytuacji. Czwarta i piąta, to rozterki młodej rozognionej dziewczyny.

P.S.
Znam taką jedną. To bohaterka mojej książki. I tez pisze wiersze.

wiersz bez górnolotnego stylu, za to o czymś. Prosto i dosadnie. Podoba mi się