Via Appia - Forum

Ochoczo kładziemy głowy pod topór

później ktoś ułoży z nich stos
na którym spłoniemy

i w końcu bliżej nam będzie do nieba

nigdy nie potrafiłam interpretować wierszy... zawsze byłam prozaicznie dosłowna.

ten mi się subiektywnie podoba. trochę kojarzy się z czarownicami a trochę ze współczesnymi, durnymi ludźmi, którzy pędzą jak owce i poddają się rożnym modom (toporom) niczym cielęta... być może to nadinterpretacja, ale guzik mnie to obchodzi. po prostu podoba mi się, Black, to, co napisałeś.

Dziękuję, Kapadocjo

Bardzo mnie cieszą Twoje słowa.
I nie może być mowy o żadnej nadinterpretacji, jeśli właśnie to tam widzisz - tak jest dla mnie właśnie na tym to polega.

Pozdrawiam.

Podoba mi się. Także jestem słaby w interpretacji wiersza, ale ten jakoś mi się udało(ale zachowam to dla siebie). I porwała mnie jego prostota. Zdecydowanie tak.
Swoją drogą podobają mi się Twoje wiersze Black.

Bardzo mnie miło, drogi Imperatorze

Pozdrawiam.

Podoba mi się, jak zawsze twoje wiersze, ale czegoś mi tu brakuję. Jakaś taka pustka emocjonalna.
Nie mogłabym się nie podzielić swoja interpretacją. Dla mnie to mówi o tym, że przyjmujemy ochoczo kary tak długo aż są dla nas za ciężkie i wtedy upadamy pod ich ciężarem. I nawet jeśli stajemy się wtedy gorsi niż przedtem to wydaje nam się, ze jest lepiej, tylko dlatego, że nie cierpimy już w widoczny sposób.

Dziękuję za komentarz, Changed

I jak zwykle zaskakuje mnie Twoja interpretacja ^ ^

Pozdrawiam.

Jest coś...
Przyciągnął uwagę Twój wiersz, każe myśleć.
Operujesz frazeologizmem, łamiesz związki... robi się gęsto.

Dziękuję za lekturę i komentarz.

Pozdrawiam

Witam,
Krótko i skondensowanie. Wiem, że nie każdy ma styl powolnego obrazowania ale wydaje mi się że zbyt szybko zaskoczyłeś na puentą, która niestety była do przewidzenia a tu chodzi o zaskoczenie. Tekst dobry ale jak na początek większej całości bo rzeczywiście przyciąga uwagę.

Czarnuch

Hej Noir, dziękuję za opinię, miło, że wpadłaś

Pozdrawiam.