Via Appia - Forum

lekkimi krokami wstąpiłaś w me życie
w mym smutnym, spokojnym, uporządkowanym bycie
wszelkie reguły przyjemne w prostocie
mi - tak żałośnie rozsądnej istocie
obróciłaś w pył marny, co przodków spokojem

wszelkie me wzniosłe trudy i znoje
poświęcone, by zostać w końcu człowiekiem
w pył marny zmieniłaś - jednym uśmiechem!




takie tam.
no.

Kiepskie. Sprawia wrażenie poetyckiego niezgrabiszcza. Częstochowskie rymy, toporny rytm.
O treści - nie wypowiadam się, bo nie zrozumiałam.

Yyy... Czy w tym wierszu jest mowa o śmierci, która wstąpiła w życie podmiotu lirycznego? Bo jeśli nie, to ja również nie zrozumiałam treści...
Zapis mi się nie spodobał. Tak jakoś...