Via Appia - Forum

Często wycieram zabazgrane
ołówkiem kartki.
niby do czysta
niby na zawsze zmazuje
nieaktualne treści
na nowo tworzę miejsce
na nowe bzdury

świeże błędy. Papier
przyjmie wszystko. Nie trzeba
się tłumaczyć.


Czasem
tylko zerknę. Odczytam
bazgroły
załamię sie treścią
i zetrę, nadmiernie stanowczo.

Czasem
Przestaję dopiero gdy w papierze
tworzą się dziury.
Kiedy widać drugie dno

Zbyt opisane, gaduła z Ciebie jest.
A drugie dno już dawno wypadło z literatury, to takie jakieś, jest.

Często wycieram zabazgrane
kartki. Ołówkiem.
Do czysta.

Nieaktualne treści.

Na nowo tworzę miejsce dla myśli.
Takie tam bzdury.

Świeży papier niby a błędy te same.
Nie trzeba się tłumaczyć.
Wycieram od nowa.

Tworzą się dziury.
No i jest pustka. Dno.

tak mnie się podoba.

Przydługie jak dla mnie. Gdyby to skrócić i pokombinować to być może ale to przeca tylko moja opinia.

Druga strofa fajna, chociaż Ameryki nie odkryłeś ^ ^

Pozdrawiam.

Ja tam lubuje się w drugich dnach :p

Co do gadulstwa - owszem, nigdy tego nie kryłem

A wiersz jest taki trochę na kolanie pisany. To pierwszy poetycki tekst jaki zdarzyło mi się wyskrobać tak zupełnie od nowa, od jakichś pięciu, sześciu lat. Jestem na etapie rozpisywania się, więc musicie wybaczyć ewentualną skłonność do rozpisywania się

dzięki za uwagi.

Pozdrawiam
Łukasz

dobre, szkoda że bragga