Dla kogoś, kto miał się pojawić.
Piszesz wiersze do czerwonego księżyca
Nie wiesz ile wypłakiwać łez
Czy to jest warte tego
Czego w tobie nie ma
Martwy poeto
Kiedyś gdy znikniesz
Wspomnisz obietnicę
Braku
Początku końca
Horror
wiersz horror.
Changed co taka martwa jesteś,
Złość piękności szkodzi, jednak jeżeli pomaga to pisz.
No nie sądzę by cokolwiek brakowało w sercu poety bo poeta pisząc wie, że za późno zaczął, a i nie wie kiedy skończy. Taki to już człowiek ten martwy poeta.
Nie sądziłam, że wyjdzie na horror.
Chyba, że masz na myśli, że poziom jest koszmarny....
Złość piękności szkodzi? Tak twierdzisz? Tylko, że ja się nie krzywię, nie wrzeszczę, nie wyzywam... Nie za bardzo mam potrzebną mimikę, by zbrzydnac (chyba, że jakoś samoistnie...)
Pomaga. Przy wierszach się czuję żywa. Tak samo przy opowiadaniach.
A żywa mam być?
O, pierwszy wiersz, do którego zajrzałam i muszę stwierdzić, że trafiłam dobrze. Mnie się właśnie nastrój strasznie podoba. Gdyby wiersz był dłuższy mogłabym wpaść w lekki transik. Dochodząc do sedna, jestem na tak. Krótko, zwięźle i przyjemnie. Aż miło się czyta.