Via Appia - Forum

Poety o wiek się nie pyta
Nie wolno go ciągnąć za uszy
Z poetą nam trzeba uważać
Bo jeszcze nieborak się wzruszy

Poetę wziąć można za rękę
Pokazać mu śnieżek, jak prószy
Z poetą nam trzeba uważać
Bo wiersze pochodzą wprost z duszy

Poecie nam wolno dać kwiatka
Przeczytać mu wiersza kawałek
Nie wolno go nigdy zostawiać
Samego z pudełkiem zapałek

Z poetą to trzeba jak z jajkiem
Bo jak się go nie upilnuje
To jeszcze się może rozpłakać
Bo nieco inaczej on czuje

Poeta jest strasznie wrażliwy
Więc trzeba mu iść na ratunek
Bo ludzie nie lubią poetów
To niemal wymarły gatunek

Lecz gdy go zostawisz samego
Obdarzysz zbyt wielką swobodą
To możesz być pewna, dziewczyno
Że umrze poeta Twój młodo

Lecz prawda niestety jest taka
Że, aby być dobrym poetą,
To trzeba być miękkim jak gąbka
I związać się z jakąś kobietą

Początek powinien być trudny
Powinny więc być przeciwności
Najlepiej okrutni rodzice
Lub rywal nasz - chory z zazdrości

Najlepiej więc pisać poezję
Gdy los rzuca kłody pod nogi
Gdy chleba i wody brakuje
A deski odchodzą z podłogi

Poeta się musi zakochać
I walczyć o swoją kobietę
I czasem też może się zdarzyć
Że ona pokocha poetę

A potem powinni się pobrać
I kochać, i mieć dwójkę dzieci
A ona powinna mu umrzeć
Bo wtedy się rodzą poeci

Targany przez smutek i stratę
Poeta gdzieś wyjdzie o świcie
Napisze swe dzieło najlepsze
A potem odbierze swe życie

I tak to już jest na tym świecie
Że dzieło wartości nabiera
Gdy autor nie umrze na starość
Lecz raczej gdy młody umiera

Bo wtedy poezja najgorsza
Spod pióra poety wychodzi
Gdy kocha ją, ona jego
I w miarę im się powodzi...

Gdzie tam mnie komentować i oceniać, ale nie mogę się powstrzymać.
Wydaje mi się, że powiedziałeś wszystko w tym temacie, z humorem, z przesłaniem, z ironią.
Świetny debiut na tym forum, moim zdaniem. Chociaż może się nie znam.

Ja osobiście na własny użytek nadałem temu wierszowi tytuł "Przepis na poetę", bo jakoś bardziej mi to pasuje. I ten tytuł to jest jedyna rzecz, która mi odrobinkę psuje wrażenie. Reszta jak dla mnie super.

Pozdrawiam.

Najgorzej to idzie poecie
- to prawda co prawda bolesna
że kiedy zaczyna, to wiecie...
nie zawsze wie kiedy przestać...

Ale sympatyczna bajka autotematyczna
Fantastyczna pointa!
Edit - trzeba nam śmiechu, radości wierszowania

7/10



Czytana głośno - haczy się czasami rytmicznie (np. Bo jak się go nie upilnuje - akcent pada na partykułę i tak...jakoś...)

A mnie bardzo płynnie się czytało, co jest plusem, a i zabawne i mądre.

Bo wtedy poezja najgorsza
Spod pióra poety wychodzi
Gdy kocha ją, ona jego
I w miarę im się powodzi...kapitalne. To w miarę im się powodzi...lepsze

Witam,
Rymy to nie moja bajka ale tak mnie tan tekst urzekł, że przyznam bez bicia, iż pojawił się uśmiech na twarzy : )

Pozdrawiam

Poetę wziąć można za rękę
Pokazać mu śnieżek, jak prószy
Z poetą nam trzeba uważać
Bo wiersze pochodzą wprost z duszy

Świetny, delikatny i rzeczowy Wywołuje uśmiech a dziś w poezji to rzadkość. Pozdrawiam

O, widzę, że tutaj Autor (Autorka) wie, jak się z rymami obchodzić. Gratuluję wyczucia!
Bardzo, bardzo sympatyczny wiersz z dobrą pointą.

Cytat:I tak to już jest na tym świecie
Że dzieło wartości nabiera
Gdy autor nie umrze na starość
Lecz raczej gdy młody umiera

Prawda!

Cytat:Poety o wiek się nie pyta
Nie wolno go ciągnąć za uszy
Z poetą nam trzeba uważać
Bo jeszcze nieborak się wzruszy

Tym zostałam kupiona

Cieszę się, że udało mi się wywołać tym wierszem pozytywne reakcje i przekonać tych, których rymowane twory nie przekonują. Niestety muszę się przyznać, że moja poezja jest tylko rymowana, bo ja mam z kolei problemy z wierszem białym. Z góry uprzedzam

Wiersz nie nudzi i niesamowicie wciąga. Pięknie się rymuje, gratuluje ci takiego wyczucia! Jesteś specjalistą w zabawie sylabami, nie przejmuj się białymi wierszami ;>
świetnie

Znakomite, jakże prawdziwe.

Płynne grafomaństwo pierwszego stopnia, rymy koszmarne, rytm się gubi, powtórzeń poety aż masa. Słów brak na to arcydzieło. Rymowany tekst to bajka, żeby ciekawy stworzyć z m- c popracować trzeba. To grafomański tekst tysiące takich wala się po forach różnych. Rymy najgorsze. Pozdrawiam

Sheytan, pomimo tego, że wymądrzasz się bardziej niż ja, co wkurza, masz mój szacunek za to pełne poezji Pozdrawiam na końcu każdego niekoniecznie sympatycznego postu. Pozdrawiam

A wiersz rzeczywiście lichy. Wyklepane stereotypy na temat poetów i poezji. Pochwalę za zgrabne posługiwanie się rymami. Cały tekst czyta się bardzo przyjemnie. Autorze, gratuluję odwagi - pisanie na takie tematy to nie lada sztuka. Szkoda tylko, że jedynie poeci wiedzą, jacy oni naprawdę są.

Bardzo fajny tekścik, choć nieco odstręcza nieporadnością językową. Zgrzytające zbitki słowne i arytmia też nie zachęcają do ponownej lektury.
Dziękuję Autorowi za uśmiech, którym mnie obdarował.