Wybuch sterowany doznaniami
zakręcony powoli się rozpręża
w ciemności zmysłów
w ciszy dotyku
szelest zadumy
szept przyjemności
eksplozja porywa bezwładne ciała
ogarnia co raz więcej
chaos zatacza kręgi szaleńcze
porywa nas za sobą
kukułka za ścianą
powrót do rzeczywistości
Hmm, bardzo kompaktowy wiersz. Minimalizm w dobrym wydaniu. Pisanie, jak ja to określam, "klatkowych wierszy", w których poszczególne sceny są "zobrazowane" za pomocą zaledwie kilku słów jest bardzo ciekawe, ale też bardzo trudne. Trzeba mieć wyczucie, bo łatwo taki wiersz zepsuć.
Zuza, ładnie poprowadziłaś ten wiersz. Podoba mi się (czyt. jestem z Ciebie dumna
).
Mały chochlik przysiadł w tym wersie:
"ogarnia co raz więcej"-
coraz
"chaos zatacza kręgi szaleńcze"- zmieniłabym na "chaos zatacza szaleńcze kręgi" brzmi o niebo lepiej
"zakręcony powoli się rozpręża"- zmieniłabym na "zakręcony powoli rozpręża się"
P.S. Zuza, odsyłam Cię do Biblioteki. Zamieściłam tam jeden z moich ulubionych "klatkowych wierszy", zerknij. Napisany jest w bardzo podobny sposób jak Twój. Zobacz jak poetka kondensuje treść i sprawnie szafuje słowem.
Wybuch sterowany doznaniami
zakręcony powoli rozpręża się
w ciemności zmysłów
w ciszy dotyku
szelest zadumy
szept przyjemności
eksplozja porywa bezwładne ciała
ogarnia coraz więcej
chaos zatacza szaleńcze kręgi
porywa nas za sobą
kukułka za ścianą
powrót do rzeczywistości
Proszę
