Via Appia - Forum

Spójrzmy my na widma dzieciństwa
Drgające nad rozżarzonym asfaltem,
Na wasze zabawki
Porozrzucane po ulicach.
Urocze misie, króliki, śnieżne kulki i domki z kart.
Wspieracie swoje codzienne ,,chcenia"
Za ręce- idziecie.
Nie próbujecie już poprawiać kart, zszywać pluszowych ran.
Rozdzieracie zwłoki na szczątki
Odpowiednie do pożarcia przez sczerniałe serca.
Nienawidzicie ludzi, którzy rozbili szklane ,,marzenia".

Bo czy odchodząc w sen, nie chcemy się ślizgać po spłaszczonych makietach?

No może i chcemy wstać z poślizgiem, bez ran, czyści i uduchowieni. Ale.
Ale tak nie jest.
Masz rację, wszystko wibruje nad brudnym asfaltem. Czarnym.
Chcemy dużo nie zauważając, że obok tragedia.

Ale dosyć, mnię siem podoba.
I nie rozrywaj mnie na szczątki

Nie rozerwę. Dziękuję za komentarz.