31-12-2011, 09:12
wiosna czyni z ludzi kochanków
pięknych
bez zwierzeń i przysięgi
widzą
kochają
marzenia swoje idealne
unoszą ponad siebie
zapachy i zieleń młodą
na dywanie łąk malowanym
w polne kwiaty
patrzą w oczy i łzawią
szczęściem
jasne światło
błyska się potokami
pod parasolem obłoków boskich
i strzela prosto w serce
zapomina o słabości ludzkiej
zdrady ideałów
i samego siebie
pięknych
bez zwierzeń i przysięgi
widzą
kochają
marzenia swoje idealne
unoszą ponad siebie
zapachy i zieleń młodą
na dywanie łąk malowanym
w polne kwiaty
patrzą w oczy i łzawią
szczęściem
jasne światło
błyska się potokami
pod parasolem obłoków boskich
i strzela prosto w serce
zapomina o słabości ludzkiej
zdrady ideałów
i samego siebie