Via Appia - Forum

Na polanie wiosennej
wśród błogiej ciszy
kwiaty mokre od rosy,
jakby ospałe jeszcze
po ciemnej nocy
witają wschód słońca,
ono wychodzi spod ziemi
na niebo coraz jaśniejsze
gdzie fruną leciutkie chmurki
białe jak pierwsze śniegi.
Rozśpiewaną wesoło polanę
ogrzewa słońce
kiedy jest nisko.
A gdy się wzbije nad głowy
ciepełkiem łagodnym zostanie?
upałem?
a może chłodnym światełkiem,
które zajdzie cichutko ...

Hmm, Parniaku, to jest słaby wiersz. Gdybyś miał osiem lat, to pochwaliłabym Cię. No tak gdybyś tyle miał... Wiersz jest po prostu banalny. Banał pod względem treści jak i języka...

Całość jest infantylna i ckliwa. Kompletnie tego nie kupuję.

Pozdrawiam.

---

ocena: 1,5/10