Głęboki łyk taniego wina
z plastikowej szklanicy.
Ale ja, kurwa,
nie chcę być
żadnym
pieprzonym
żadnym poetą.
Och, jak bardzo nie.
Z czasem Twoje wiersze nie mają już tego czegoś. A ten... w ogóle odbiega od tego, co zawsze pisałeś i przyznam, iż nie wiem dokładnie, o co w nim chodzi. Och, i to powtarzanie "żadnym"... To specjalnie czy jak, bo tak mi nie pasuje, że szok...
Dwie sprawy.
Po pierwsze: co to za twór: Poeta Wyklenty? o "Wyklętych" słyszałem, ale o "wyklentych" jako żywo pierwszy raz.
Po drugie: nie obraź się, ale to jest... słabe. Nie ma w sobie tego "czegoś" specyficznego dla dzieł "poetów wyklętych", do których, przebacz, twojej poezji jeszcze wiele brakuje.
Pozdrawiam
Witam,
"Szklanica"- trąci wymuszonym archaizmem
o jedno "żadnym" za dużo, rozprasza przy czytaniu.
"Och"- bym wyrzuciła
Miewałeś lepsze teksty Wojbiku, czekam na inne
Nie zamierzałem tym wierszem "podbijać" do poezji poetów wyklętych, tylko chciałem przedstawić pewną sytuację, którą zaobserwowałem na kilku forach literackich(poetyckich), gdzie sporo użytkowników jakoś tak na siłę stylizuje swoje utwory pod "mowę" poetów wyklętych. I o dziwo dotyczy to często "jak ciężko mi być poetą". A błąd w tytule jest zamierzony.
Pozdrawiam i dziękuję za komentarze.
Ostatni wers to bym w ogóle wywaliła, dziwnie sformułowany i psuje całość.
To drugie "żadnym" tak samo.
Ogólnie: No, nie tym razem. Bezbarwny wiersz, nie mogę znaleźć niczego, co sprawi, że chce się na nim zawiesić oko. A szkoda, bo stać Cię na więcej.
trudno jest napisać tekst w taki sposób, by ironia czy kpina były wyczuwalne. Nie usuwałabym ostatniego wersu, on w pewnym stopniu na to naprowadza. Trudno mi w tej chwili poradzić coś konkretnego, ale myślę, że warto jeszcze popracować nad osiągnięciem zamierzonego efektu.
EDIT: jednak rozważyłabym usunięcie błędu z tytułu, chociaż samej trudno mi powiedzieć, czy tak będzie lepiej.
Dziękuję jeszcze raz za komentarze. Posiedzię trochę nad tym.