Via Appia - Forum

Co słychać?

I drzewa i świerszcze.

Co widać?

Błękit Twych oczu.

Co czuć?

Twój oddech na mej nagiej skórze

i dzikie pożądanie płonące.

Co się dzieje?

Miłość leciutko głaszcze moje serce,

a motyl szczęścia boi się odlecieć.

Gram w zielone z życiem,

tęsknię, gdy Cię nie ma.

Więc nie pytaj co słychać, widać, czuć.

Ocena: 1/10 - Nebraska

Ładne. Taki delikatny powiew erotyzmu.
Pozdrawiam.

a jak dla mnie ździebka oklepane... dobra bardzo...
widzę jednak możliwość przerobienia tekstu na coś dobrego, wystarczy pozbyć się dosłowności IMHO, tak by końcówka zaskakiwała czytelnika
doradzam sporo czytać i przede wszystkim bawić się słowem
i próbuj dalej! będzieeee dobrzeeee

pozdrawiam,
Kali

Tak "rozstrzelony" wiersz źle się czyta. Radziłabym zrobić z tego klasyczny wiersz stychiczny (pisany ciągiem) albo stroficzny (podzielony na "zwrotki"). Tematyka mdła i oklepana. Gdybyś jeszcze pokusiła się o ciekawe metafory, to mógłby z tego wyjść sensualny erotyk.

"i dzikie pożądanie płonące" - stylistyczny zgrzyt... w dodatku okropna inwersja

Zbyt dużo zaimków... moje, twoje, twych, itd. Jeśli czytelnik potrafi wywnioskować z kontekstu "kto, komu z jakim skutkiem", to zaimek jest zbędny.

Radzę też unikać grafomańskich zwrotów, tym bardziej jeśli zioną patetycznością lub neoromantycznymi wynurzeniami, np.:

"motyl szczęścia".

Pozdrawiam.

---

ocena: 1/10