Rzucaliśmy się z pazurami
na ciemne kształty
szarpaliśmy im gardła,
szczerzyliśmy kły i
zawsze kuliliśmy ogon.
Rozeszliśmy się za wonią
świeżych wiatrów,
zrzuciliśmy futra,
padliśmy z zimna.
Nie zostało nic,
jedynie ciemna mgła
z gorzkich, tak ludzkich, łez.
Hmm. Widzę, że to coś nowego. Dobrze.
Cytat:Rzucaliśmy się z pazurami
na ciemne kształty
szarpaliśmy im gardła,
Czy po "kształty" nie powinien być przecinek? o.o
Cytat:z gorzkich, tak ludzkich, łez.
Nie pasuje mi tu coś. Nie wiem, czy przecinki czy może wyrażenie "tak ludzkich". Tak czy inaczej, nie gra...
A poza tym... Ogólnie jest fajnie, ale może nie będę mówić z czym mi się to skojarzyło... xd
Smutny wiersz. Poruszył we mnie pewną strunę. "Nie zostało nic, / jedynie ciemna mgła" (z łez) - niestety, tak bywa
Odniosłem podobne wrażenie jak Ellfie odnośnie ostatniego wersu. Myślę, że można by go skrócić do "z gorzkich, ludzkich łez."
Pozdrawiam
I ja się muszę zgodzić - ostatni wers nie pasuje. Ja powiem z czym mi się skojarzyło
... z Obławą J.K.
Dobrze, że poruszył, o to chyba chodzi w poezji.
Mnie też nie zostawił obojętnym.
Pozdrawiam.
Mnie też się skojarzył z "Obławą". Wiersz wywołał u mnie wizję wampira. Nie wiem czemu.
Jak dla mnie wojbik tym razem słabo, czytałam lepsze twoje kawałki : )
wybacz, ale ten tekst mnie nie ruszył,
pierwsza strofka jest ok, ale bez końcówki tam już coś się psuje... a zakończenie brzmi jakby brakło Ci pomysłu... Tak mi się wydaje... albo mam gorszy dzień : )
w każdym razie nie podoba mi się
Nie wiem czy to jakaś parafraza wiersza Edwarda Stachury "Człowiek człowiekowi", ale nawet jeśli, to jakoś nie potrafię "przystanąć" nad Twoim utworem. Refleksji bynajmniej u mnie nie wzbudza. Brak mi kontekstu, a sam obraz nie porywa. Pointa niby jest, stylistycznie niby też jest nieźle, ale jak to się mówi "szału" nie ma.
P.S. Mam tylko nadzieję, że to nie jest kolejna historia z cyklu wilkołaki & wampiry.
Pozdrawiam.