Via Appia - Forum

Pełna wersja: Refleksja
Aktualnie przeglądasz uproszczoną wersję forum. Kliknij tutaj, by zobaczyć wersję z pełnym formatowaniem.
Zamknięci,
samotni,
nieszczęśliwi.
W swoim zakłamanym świecie poezji.
Odseparowani,
przygnębieni,
odrzuceni.
W swojej ogromnej wyobraźni.
Przerażeni,
niekochani,
zapomniani.
W otchłani własnych myśli,
w kłębowisku scenariuszy,
nie zapisanych ksiąg.
Wirując od myśli do myśli,
zataczamy kręgi jeszcze większego niepojęcia.
"W otchłani własnych myśli,
w kłębowisku scenariuszy,
nie zapisanych ksiąg.
Wirując od myśli do myśli,
zataczamy kręgi jeszcze większego niepojęcia. "-Ero, ten fragment bardzo mi się spodobał.
Drobna literówka :"W swoimi zakłamanym świecie poezji."- w swoim...
Ero... Zabiłaś mnie ostatnim zdaniem. Jest cudownie prawdziwe i takie... takie... ze aż za gardło ściska Smile Jeden z moich ulubionych wierszy na Inku od dzisiaj! Brawo! (a oto jak ja postrzegam poetów: http://www.inkaustus.pl/showthread.php?tid=281)
Naprawdę świetne. Smile Podobał mi się ten sam fragment co Kheirze. Smile Super. Przeczytałem kilka razy i naprawdę uważam, że masz talent. Smile
Piękne, piękne, piękne!
Uderzyło, świetna zabawa słowem, wspaniała technika przekazu i jeszcze lepsza tematyka. Może dlatego, że mam taki dzień.

Odseparowani,
przygnębieni,
odrzuceni.


Kto tego nie zna?

Pani Rickman
Dziękuję pięknie Smile
Podoba mi się, choć przedstawiłaś dość oklepany stereotyp nieszczęśliwego poety.
Opisałaś to tak, że wszystko po prostu do mnie trafia. Czuję ten wiersz i tyle.
Jedyne co bym zmienił, to wstawił wielokropki zamiast kropek. Moim zdaniem tak byłoby lepiej Smile
Nie lubię wielokropków, są takie nadęte Wink

Nie mniej dziękuje za uwagę i pozdrawiam, Zuzanna.
W swoim zakłamanym świecie poezji.
To jest najbardziej niesłuszne.
Zatoczyłaś krąg niepojęcia.
Jeżeli piszesz poezję, tylko dlatego, że chcesz pisać, to oszukujesz, a to mi się nie podoba.
No i ta wyliczanka niepotrzebna.

Refleksja
Zamknięci,
samotni,
nieszczęśliwi.

W swoim zakłamanym świecie poezji.
Odseparowani,
przygnębieni,
odrzuceni.

W swojej ogromnej wyobraźni.
Przerażeni,
niekochani,
zapomniani.

W otchłani własnych myśli,
w kłębowisku scenariuszy,
nie zapisanych ksiąg.
Wirując od myśli do myśli,
zataczamy kręgi jeszcze większego niepojęcia.


(19-07-2012, 14:12)starysta napisał(a): [ -> ]W swoim zakłamanym świecie poezji.
To jest najbardziej niesłuszne.
Zatoczyłaś krąg niepojęcia.
Jeżeli piszesz poezję, tylko dlatego, że chcesz pisać, to oszukujesz, a to mi się nie podoba.


Raczej chodziło mi o fantazję Wink) Chociaż po takim czasie nie jestem pewna Big Grin