Via Appia - Forum

Włóczyłem się przez park,
kiedy żar nieba dopiero gasnął,
i zobaczyłem ją – jak sunęła
zdradliwie, chytrze
w płaszczu kruczych
wężowych włosów.

Zdawała się być
rozpalona,
nieokiełznana i
gorąca jak piekielny płomień.

Jej spojrzenie natomiast było boskie -
spojrzenie Boga,
który dopiero co wygnał swoje anioły w Otchłań.

Cytat:Włóczyłem się przez park,
kiedy żar nieba dopiero gasnął,
i zobaczyłem ją – jak sunęła
zdradliwie, chytrze
w płaszczu kruczych
wężowych włosów.

Ta część interesująca, b.ładna. Zdecydowanie jestem za!

Kolejne nie pasują do tej poprzedniej. Psują ją, są w innym stylu. Ale ogólnie jest ładnie

Nic nie psuje.
Tylko nadmiar spójników trochę, "i", "jak" - moim zdaniem są potrzebne tylko wtedy, kiedy chodzi o rytm, ale tu nie widzę, żeby była jakaś próba rytmizowania (i dobrze, nic na siłę).
Ok.

Podoba mi się, w twoim spokojnym, stonowanym stylu.
Pointa nie najgorsza
Pozdrawiam.

Hmm takie to średnie jak dla mnie : )
Budowa taka sobie,słownictwo pasuje. Tematyka okej,to samo oryginalność,ale jednak czegoś mi tutaj brakuje.

3,5/5

Pozdrawiam
X

Ładnie namalowane.
Szkoda, że i ja jej nie znam