Via Appia - Forum

W sercu dziewięciu kręgów
milczy Upadły
o twarzy pełnej bruzd
wyrzeźbionych przez łzy.

A my przed bramami czarnego pałacu
stoimy w niepewności
mając jedynie własne
postrzępione, czarne skrzydła.

Idziemy z ulgą
do samego Upadłego.
Idziemy do naszego
piekielnego raju.

Wiesz, Wojbiku, że lubię twoją poezję - jest nastrojowa, lekka, niespaczona patosem i jakimiś dyrdymałami pseudopoetyckimi rodem z wybujałej wyobraźni.
Text jest pięknie napisany i wywołuje ciekawe impresje.
I ten spokój w twoim pisaniu - to cenię

Podoba mi się obrazek i nastrój, ale piekielny raj...? :/ To trochę jak piękna brzydota, czy coś równie popularnego. Podobnie bruzdy wyrzeźbione przez łzy. Trochę nadmiar, np tutaj:

Cytat:A my przed bramami czarnego pałacu
stoimy w niepewności

a zobacz tak:

"przed bramami czarnego pałacu
stoimy w niepewności"

Nic nie tracisz w ten sposób. Zastanów się, czy na pewno potrzebujesz tu interpunkcji, chociaż w sumie nie przeszkadza.
Były takie twoje, które znacznie bardziej mi przypadły do gustu.