Zabierasz wszystko
śmiercio żałosna pochłoniesz
odbierasz życie nie dając nic po niej
walczysz o siebie o własne przetrwanie
tu duma nic nie da
skonasz na pytanie
- kim jesteś?
popełniasz koniec na zapytanie
wiecznej podróży do nicości
ocena: 1/10 (Kheira)
1/10 Natasza
Zabierasz/odbierasz - to wygląda jak nieudolnie maskowane powtórzenie. Lepiej albo zrezygnować z powtórzenia, albo też zostawić je konsekwentnie.
"śmiercio żałosna" - to wołacz? Pytam, bo składnia wiersza jest dosyć dziwaczna i (bez obrazy) przypomina taką znaną frazę "sępie miłości nie kochasz". Może i jest tu ładna, barokowa myśl, ale wyłożona w sposób ledwo zrozumiały.
"popełniasz koniec na zapytanie
wiecznej podróży do nicości" - rozbiór logiczny zdania wydaje się tu tyleż niezbędny, co niemożliwy.
Śmierć nigdy nic nie daje , zawsze zostaje tylko rozpacz i ból po stracie , każdy z nas obawia się smierci nawet ja , wiersz ogółem trafia nawet do mnie co jest raczej dobre , otwór ma dorę pointę co tez mu sprzyja , pozdrawiam .
(03-06-2011, 13:34)MrSelfes napisał(a): [ -> ]śmiercio żałosna pochłoniesz
odbierasz życie nie dając nic po niej
(...)
popełniasz koniec na zapytanie
wiecznej podróży do nicości
"Śmiercio" wygląda wręcz komicznie. "O śmierci!" czy "o śmiercio"? Zmień to, bo razi. Powinno też być "pochłaniasz", bo zmieniasz czas i to również źle wygląda. W drugim fragmencie faktycznie ciężko znaleźć sens. O ile "popełniasz koniec" mi się podoba jako wyrażenie, to reszta już zupełnie nie pasuje.
Poza tym tekst całkiem fajny. Podobają mi się rymy. Chociaż zwracając się do śmierci nie możesz napisać później "o niej" w trzeciej osobie. A szkoda, bo rym udany
Podobałoby mi się, gdyby było dopracowane.
2,5/10
EDIT: A za wersję poprawioną - 4/10
No, ja też zapomniałem dodać, że po dopracowaniu pewnie podobałby mi się (refleksyjność+bliski mi temat).
Nie możesz edytować tego posta. Edycja będzie możliwa dopiero po 1440 minutach od momentu jego napisania.
Gdyby kogoś raziło.
Zabierasz wszystko
O śmierci żałosna pochłoniasz
odbierasz życie nic dając po sobie
walczysz o siebie o własne przetrwanie
tu duma nic nie da
skonasz na pytanie
- kim jesteś?
popełniasz koniec
wiecznej podróży do nicości