Via Appia - Forum

Odpowiedź na pytanie:
”Czemu tu sterczysz
obszarpana istoto?” *

Pożalenia się Bogu na człowieka,
który stworzył mnie na Jego obraz
i podobieństwo własne, próżno tu czekam.
Na tego, co mnie przytraczając do krzyża,
przywiązał sam siebie zbyt ciasno do ziemi.
Na tego, co kukłę szpetną uczynił strażnikiem,
karmiącej bydłu trzewia zielonej przestrzeni.
I tak zwisając, z mizernym wynikiem,
tylko wróble, co płochliwsze, mizerią straszę.
Jestem – nikim.
Pod przewianą kapotą wszystkie lęki mam
wasze.


12122010

* Fragment wiersza Doroty Wojtkowskiej, inspirowanego moim obrazem – „Strach na wróble” .

Nie mam pojęcia, dlaczego do tej pory nikt tu nie zostawił śladu i jakim cudem ten tekst tak się zgubił. Jest świetny.
Trochę zbity, nieco inny od tych, które czytałam do tej pory, chociaż trudno wskazać, na czym polega różnica.
Mam trochę wyrzuty sumienia, ale nic więcej nie potrafię tu napisać, swoje refleksje zachowam dla siebie. Bardzo mi się podoba.

(02-06-2011, 11:59)księżniczka napisał(a): [ -> ]Nie mam pojęcia, dlaczego do tej pory nikt tu nie zostawił śladu i jakim cudem ten tekst tak się zgubił.

Dokładnie to samo pomyślałem. Rewelacyjny wiersz, bezbłędna pointa, jednym słowem - bajka. A co do wykonania, ja jestem zachwycony zarówno poziomem, jak i samą formą.

Skłaniający do refleksji, mądry tekst w niezwykle kunsztownej oprawie.

5/5

Serdeczne dzięki

Czy Twój obraz "Strach na wróble" to ten, który masz w awatarze? W każdym razie ten awatar+motto+wiersz to połączenie wyśmienite. Czemu wiersz nieomal się zgubił? Bo jest trudny. Trudny ale dobry.

Dziękuję Accattone
Tak, to ten obraz. To dziwne, namalowałem już nie jeden, ale to właśnie Strach na wróble stał się inspiracją dla co najmniej czterech twórców parających się słowem, włącznie ze mną.
Ostatnio nawet znalazłem na jednym z konkurencyjnych forów swój obraz z kolejną poetycką interpretacją. Na szczęście osoba, która go zamieściła, uszanowała moje prawa autorskie
Raz jeszcze dziękuję i pozdrawiam.