byłam Julią
bez sensu
miłość mnie
tu przywiodła
umarłam
kochałam
za mocno
smakiem opium się
upajałam
zmarzłam
nikt mi płaszcza
nie podał
w deszczu
Zaprawdę!
Rozpłakałem się...
Na początek:zmień ten tytuł. Kojarzy mi się z taką piosenką disco zespołu Wanda i Banda.
Po drugie,strasznie patetycznie i nudno. Budowa w porządku,ale wiersz mało liryczny. Jestem na nie.
2/5
Pozdrawiam
X
Ależ ty nie czujesz tej głębi!
Do tej pory nie wyczyściłem klawiatury z "zastygłych łez krwi".
Widzę,że kolega złośliwy i elokwentny jak dr.House.
Świetnie,ale równocześnie robi off-top. Każdy następny taki post,będę kasować.
Pozdrawiam
X
Twoje wiersze stoją cały czas na podobnym poziomie. I to niestety nie jest komplement. Jeśli chodzi o treść - znów jest to banalne i mdłe. Zdaje się, że nie pierwszy raz piszę to pod Twoim wierszem - wpis na bloga. Przemyśl to. Albo znajdź jakiś mniej banalny temat, albo przedstawiaj go w mniej banalny sposób. Proponuję wyjść od dwóch pierwszych wersów - one są całkiem, można z nich coś fajnego zbudować. Forma raczej czytelna i ok, ale wobec braku treści jest to słaby plus.
Czytaj, ucz się od mistrzów i próbuj dalej.
Na razie jestem na nie.
Przypomina mi się podobny wiersz - albo Poświatowskiej, albo Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, nie pamiętam w tej chwili.
Czytałam już Twój wiersz, który mi się podobał. Z tego nie byłabym na Twoim miejscu zadowolona: wiersz jest trochę taki niedoszlifowany. Tak prosty, że aż ociera się o banał.
Podoba mi się prostota, z jaką wypowiadasz się, nakreślasz temat.
Choć stronię od takich zabiegów, nie powiem nic złego na twój produkt.
Mnie się podobało - było intensywnie, prosto z serca.
A to mnie zawsze bierze
