Via Appia - Forum

Jestem wolny jak ptak
to mrówka harówka
powoli na szczyt
pośród błękitu czy zieleni
po świecie z wiatrem w żagle
słodki smak owoców wczorajszej wiśni
nie potrafię przestać być bity i sam nie uderzę
płaczę do drzewa
a ze mną płacząca wierzba
idę przez pole i podziwiam te szczyty
stojąc na górze nie czuję się syty i idę
a wszystko tak dobrze
że gdybym chciał to zepsułbym tutaj
ale nie chcę
idę
co przedemną rośnie to widzę
nie boję się
idę

Co dalej? Bo na razie masz tylko szkic - z potencjałem na coś dobrego. Jeżeli chcesz być dobry to musisz się przyłożyć i czytać literaturę w dawkach zagrażających zdrowiu. Serio.

Publikuj rzeczy pewne.

Powodzenia.

Podziel to na strofy. Będzie bardziej estetyczne. Lepsze do odbioru.
Piszesz " to mrówka harówka", przystępujesz niby do jej opisu, ale nie kończysz. Wypadało by do niej dopisać jeszcze coś.
Albo skreśl "to". Zmieni sens frazy, ale pomoże trochę w rozumieniu.
"nie potrafię przestać być bity i sam nie uderzę" To by się przydało zmienić na dwa wersy. I zmień w przecinek.
Utwór jest chaotyczny. Podzieliłbym wersy w trochę innych miejscach, że się tak wyrażę.

Ale pomysł niezły . Pisz dalej i czytaj sporo .

Ewidentnie text należy podzielić - to po pierwsze.
Po drugie "nie potrafię przestać być bity i sam nie uderzę" - to w stronie biernej nie brzmi najlepiej.
"Przede mną" - oddzielnie.
Całość średnia, rokuje, a to już coś.