sto lat odkąd mnie nie ma
wiersze są, pisane gęsim piórem
dwadzieścia lat temu już mnie tu nie było
wczoraj stałem się białym dzieckiem
dziś jestem, choć niewidzialny,
stoję wpatrzony we własny cień
malejący powoli odbierając życie
jutro będę, lecz nie tutaj
w świat głuchy puszczam myśl
niech uleci wraz ze srebrzystym wiatrem
Cytat:sto lat odkąd mnie nie ma
wiersze są, pisane gęsim piórem
Cytat:w świat głuchy puszczam myśl
niech uleci wraz ze srebrzystym wiatrem
te dwa fragmenty najbardziej mi się podobają
Cytat:dziś jestem choć niewidzialny,
a czy nie powinno być przecinka: dziś jestem
, choć niewidzialny ?
ale poza tym bardzo mi się podoba, i takie wiersze zdecydowanie mogłabym czytać w hurtowych ilościach!
"wczoraj stałem się białym dzieckiem" - jedyny wers, który przykuł moją uwagę.
"głuchy świat", "srebrzysty wiatr" no i "wiersze pisane gęsim piórem" to bardzo słabe, niepowalające zabiegi - w tej formie.
Wiersz jest słaby.
Jeżeli stosujesz przecinki, to powinny być, gdzie powinny. Jeżeli są przecinki, to i powinny być kropki, a jak są kropki, to powinny być i wielkie litery. Wcale ich jednak nie musi być, więc możesz wykasować wszystkie znaki interpunkcyjne.
Wiersz o przemijaniu, a raczej o tym co przemija i co zostaje; tak to zrozumiałem.
Ładna i konsekwentna konstrukcja logiczna. Wiersz dobry - interesujący.
Pozdrawiam
Ulotność poetyki tego wiersza może działać na wyobraźnię, tworzyć obrazy, pełne impresji i niedopowiedzeń.
Dobrze, że taki jest - dosłowność zabija poezję.
Czytając można na chwilę oderwać się od rzeczywistości, co także działa na korzyść tego kawałka
Ode mnie piątal