Via Appia - Forum

za więzieniem na śmietniku
stało krzesło z ciemnych desek
całe w rysach rdzawych plamach
ułożonych w brudny deseń

na tym krześle w środku celi
rożni ludzie już siedzieli
chciwie piło wszystkie płyny
ludzki pot krew łzy urynę

było niewygodnym meblem
który teraz porzucono
nowi przyszli rządzić światem
nowe prawdy w ustach płoną

na krześle przysiadł bezdomny
potem połamał naprędce
i spalił je w koksowniku
dobrze ogrzało mu ręce

tylko się trochę dziwił
że dymi tak bardzo na biało
dym leci wysoko do góry
jakby coś złączyć się chciało

Krzesło... Hmm - modny temat Wyobraźnia działa. I troszkę - o dziwo, romantycznie się zrobiło
W przedostatniej zwrotce, w trzecim wersie umknęła gdzieś literka "w".

Podoba mi się, tylko w pewnych miejscach gubi się rytm wiersza, można by było nad tym popracować.

Dostrzegam w tym tekście głębsze przesłanie, nawet dwa. Za to plus.

Ogólne wrażenia na 5 z maleńkim minusem, przez ten rytm.

Pozdrawiam, ale chyba już nic tu nie wstawię, przed wszystkim dlatego,że nie można usunąć własnego tekstu. To w zasadzie jedno słowo można powiedzieć - haniebne. Wypisać się stąd też nie można. Chciałem zlikwidować konto i odpowiedź brzmi nie. No paranoja

Paranoja to raczej powtarzanie tego samego komentarza pod każdym tekstem, jaki się nawinie. Otrzymujesz ostrzeżenie. Pozdrawiam.///księżniczka

Strasznie się przejąłem tym ostrzeżeniem. No widzę poprawę już nie warn, brawo. Jak już diagnozujesz u mnie paranoję (najpierw przeczytaj w wikipedii) to może całkowite usunięcie wraz z tekstami, ale tego nie przewiduje "regulamin" haha - do wojska się zapiszcie.Z tymi stopniami (z resztą ubliżającymi - gryzipiórkami, czy pisarzynami) i regulaminem. Nic osobistego do Ciebie, żeby było jasne. Chociaż nie znoszę ubezwłasnowolnienia.Ot co.Pozdrawiam serdecznie "bez wślizgów".

UBLIŻAJĄCYMI?

Myślę, że wikipedia zna to słowo - Tobie też proponuję tam zajrzeć.
Ewentualnie jakiś słownik może.

Bardzo dobre, Jaro
Jest i nastrój, i rymy nieliche, obrazek losów krzesła oraz jego "zgonu" odmalowałeś jak Rembrandt.

Bardzo dobry utwór z krzesłem w roli głównej. Napisany lekko i z wyczuciem, zero potknięć i patosu.