Via Appia - Forum

Do prawdziwych chwil nam daleko,
budzik bije jak dzwon dziś na alarm.
Wie to także kupidyn z jezior,
jaka iskra w sercu się spala.

Wiarołomne są zmysły i myśli,
pośród lasów i rzek tak rozmytych.
Powędrują nie z prądem, lecz w opak
kiedy z ust wyjdzie prawda ukrytych.

Nie daj zbłądzić się młodości werwą,
chucią, blaskiem baśniowym elfom.
Zatrwożony filozof król zegar
już w pamięci odcisnął swe piętno.

Nie daj zbłądzić się młodości werwą,
chucią, blaskiem baśniowym elfom.
Tu coś bez sensu dla mnie. Może nie daj omamić się werwie młodości , chuci , blasku baśniowych elfów. Na opak lub wspak , w drugiej zwrotce. To chyba tyle z techniki, a z semantyki, czy król zegar - czas może być zatrwożony? Dla mnie czas jest obojętny.Nie bardzo rozumiem co przez to chciałeś powiedzieć. Pozdrawiam

to kupidyny wychodzą z jezior? fajnie

bardzo bajkowo przedstawiony fakt przemijania

Posługujesz się pewną poetyką, masz pewne wyczucie wiersza, ale coś mi mówi, że nie do końca...
Choć całość oceniam pozytywnie, czegoś mi jednak brak - tego "picu" poetyckiego, może kopa, kto wie?
Piszesz bardzo poprawnie, ale to za mało.

Faktycznie pomimo, że nie czepię się niczego, bo uważam utwór twój za udany, brak tu jakiejś mocniejszej pointy i siły ekspresji. To pomogłoby na pewno temu utworowi.