20-04-2011, 15:29
Jakoś tak po Trzech Królach kieł mnie zaczął ćmić nielicho, to walnąłem pół litra duszkiem jak król Władek I, zakąsiłem tęgo ogórasem, to się uciszyło zębisko na chwilę. Ale to była ściema. Kawał ciula z tego zębola był, bo bolał coraz bardziej. Nawet go chciałem klapcęgami z paszczy wykopsać, ale szkoda narzędzia macerować. Polazłem do dentystki. Pani Jadzia, cycek rozmiar XXXL, twarz jak pewna baba, która mi się kiedyś podobała na takim filmie o żywych trupach, no i figura niezgorsza., że grzeszne myśli atakują umysłowość Czesława.
Gdzies do pary przyplątało się grypsko okrutne i dręczy mnie jak cieciu Mieciu, któremu 3 dni wcześniej skopałem tyłek, bo mnie szluga nie chciał kopsnąć i bajerę miał niepodklepaną.
Więc wzięłem od lachonów kasiorę na wizytę i lezę tam jak na skazanie, bo te wyrwizęby to banda szatanów z obrośniętymi tyłkami.
Puk puk puk! – Bębnię ja.
Siadam na fotel, ona mnie oblukuje, a z mojego nosa gluty leją się jej na paluchi.
To je łykam łapczywie i bez spiny. Trza być men, a nie cienka popierdółka, jak szczerbaty Zdzichu, który kiedyś u dentysty spompował się ze strachu w majty.
Ona wierci, a ja fikam jak kozioł na pastwisku, gluty się transportują na brodę, na wiertło, na świat chcą się wydostać, jak każda żywa istota.
W końcu biorę jej łapę, odsuwam, palcem zatykam jedną dziurkę i smark na podłogę!
Potem to samo z drugą. I nochal opróżniony na chwilę.
Dokończyła tych tortur i krzyczy mi taką kwotę, że posłałem jej wiązkę ludowych zwrotów i trzasnąłem drzwiami i od raz poszedłem po siateczkę browców. Tu kończę – murek wzywa.
Gdzies do pary przyplątało się grypsko okrutne i dręczy mnie jak cieciu Mieciu, któremu 3 dni wcześniej skopałem tyłek, bo mnie szluga nie chciał kopsnąć i bajerę miał niepodklepaną.
Więc wzięłem od lachonów kasiorę na wizytę i lezę tam jak na skazanie, bo te wyrwizęby to banda szatanów z obrośniętymi tyłkami.
Puk puk puk! – Bębnię ja.
Siadam na fotel, ona mnie oblukuje, a z mojego nosa gluty leją się jej na paluchi.
To je łykam łapczywie i bez spiny. Trza być men, a nie cienka popierdółka, jak szczerbaty Zdzichu, który kiedyś u dentysty spompował się ze strachu w majty.
Ona wierci, a ja fikam jak kozioł na pastwisku, gluty się transportują na brodę, na wiertło, na świat chcą się wydostać, jak każda żywa istota.
W końcu biorę jej łapę, odsuwam, palcem zatykam jedną dziurkę i smark na podłogę!
Potem to samo z drugą. I nochal opróżniony na chwilę.
Dokończyła tych tortur i krzyczy mi taką kwotę, że posłałem jej wiązkę ludowych zwrotów i trzasnąłem drzwiami i od raz poszedłem po siateczkę browców. Tu kończę – murek wzywa.
