(to już za chwilę, więc - popełniłem)
W tajemniczym ogrodzie
pękają zamknięte jeszcze
sny - majowe,
skrapiane ciepłym deszczem.
I bez, i - z...
Nocą z drzew miodnych
sypie się gwiezdny pył
na głowę
bladawej planety.
Z wrażenia milknie
daleki jenot, czy wilk,
co bez,
lecz wszak z przywiązania,
zimę całą pod tą latarnią
doskonałą,
żałośnie ujadał - i wył.
Pan Bursa miał swój ogród Luizy, Ty masz swój majowy z drzewami miodnymi. A zatem nastał czas poetów...
Pozdrawiam.
Przeciętny utwór. Nie porwales mnie nim. Cóż, nie moja bajka i nie mój książę.
Monico, argumenty proszę. ///księżniczka
Bardzo ładny wiersz. Wprowadził mnie w rozmarzenie,chwilę refleksji. przeczytałam go i zobaczyłam twój ogród oczami duszy.
Dzięki Szachu, dzięki Monico, dzięki Piórko7.
Monico
Tak patrząc na Twój awator - żal, że nie jesteś z mojej bajki. No cóż, nie każdej kobiecie na imię Dulcynea
Posługujesz się słowami jak malarz swoimi farbami. Jesteś pioruńsko dobrym malarzem, Kristoforusie.
Proszę mi wybaczyć, że piszę tak mało zdań komentarza, ale - szczerze mówiąc - nie wiem co mam napisać. Jest po prostu świetnie.
Pozdrawiam ciepło
InF
A ja ze swojej strony bardzo ciepło dziękuję InFlames
świetna impresja, bardzo dobrze tworzysz w tym ważnym gatunku. gatunku, który wnosi bardzo wiele, trzeba go szanować i pamiętać. Świetnie uchwyciłeś zapach wiosny.
pozdrawiam czas
Większość Twojej poezji mnie porusza, jest tak upłynna (czyt. upłynniona) łatwo wpływa, ale jest na tyle gęsta, by zostawić ślad.
Podoba mi się, zauważyłem, to nie jest pierwszy raz, gdy podoba mi się Twoja twórczość i używane w niej zwroty.
Pobudza zmysły
Pozdrawiam Mr
Fajne, ale co ja tam będę kadził, maj jaki jest wiadomo .Oby ciągle był w głowach.Pozdrawiam Kris.
Dzięki serdeczne wszystkim za komentarze