Via Appia - Forum

Nie wyrzekłem się ciebie
po trzykroć


niełatwo uklęknąć
gdy kamień mojego ciała
dryfuje pośród gałęzi
trzydzieści srebrnych bilonów
nad poziomem ziemi

niełatwo o błaganie
gdy ucisk pętli na szyi
kruszy każdy skruszony dźwięk
trzydzieści srebrnych bilonów
stanęło w przełyku

zawieszony na sznurku kamyk
z wyrytym moim imieniem

gdzieś trzydzieści srebrnych monet
pod poziomem nieba
dumam
jak nieskończenie wielkie
jest boże miłosierdzie

Przypadło mi do gustu. Podejmujesz tematykę, która akurat mi odpowiada ( Charles Baudelaire ). Jedyne co bym zmienił to :

"jak nieskończenie jest wielkie
boże miłosierdzie"

na :

jak nieskończenie wielkie
jest boże miłosierdzie

- lepiej brzmi według mnie.

Wiersz w porządku.

(02-04-2011, 13:52)Sundance Kid napisał(a): [ -> ]Przypadło mi do gustu. Podejmujesz tematykę, która akurat mi odpowiada ( Charles Baudelaire ). Jedyne co bym zmienił to :

"jak nieskończenie jest wielkie
boże miłosierdzie"

na :

jak nieskończenie wielkie
jest boże miłosierdzie

- lepiej brzmi według mnie.

Wiersz w porządku.

Poprawiłem parę rzeczy, między innymi to o czym wspomniałeś.

Dziękuję bardzo za przeczytanie i podzielenie się opinią.
Pozdrawiam

Podoba mi się gra słów w trzecim wersie trzeciej zwrotki. Zresztą cały wiersz również ujął mnie przekazem. Lubię tematykę biblijną, szczególnie gdy jest ona ukazana w niekonwencjonalny sposób i oglądana z innego niż dotychczas punktu widzenia.

(02-04-2011, 14:38)siódmy napisał(a): [ -> ]Podoba mi się gra słów w trzecim wersie trzeciej zwrotki. Zresztą cały wiersz również ujął mnie przekazem. Lubię tematykę biblijną, szczególnie gdy jest ona ukazana w niekonwencjonalny sposób i oglądana z innego niż dotychczas punktu widzenia.

Dzięki ogromne za komentarz!