Krzyk początku
w swej arkadii
bezpieczeństwa.
Śmiech szyderczy
pustych skał i
ich szaleństwo.
Przerażenia
dzikich zwierząt
podobieństwo.
Wartość ludzka
przeliczana
na monety.
Krótkie życie
pełne trudu
bez wartości.
Obok ciemna
mgła i czarny
cmentarz kości.
Wokół kłamstwa
i ofiary
ludzkiej złości.
Czuję... rozgoryczenie? Ale chyba nie zawsze jest tak źle?
Podoba mi się, lubię czasami spojrzeć na świat przez pryzmat jego mroczniejszej strony.
I tekst nawet tak do avatra pasuje
Cytat:Krzyk początku
w swej arkadii
bezpieczeństwa.
Śmiech szyderczy
pustych skał i
ich szaleństwo.
Przerażenia
dzikich zwierząt
podobieństwo.
to mi się podoba. Potem zaczynasz oczywistościami i frazesami. Ale ogólnie nie jest najgorzej, biorąc pod uwagę, jak zaczynałeś
. Szybko się uczysz. Całość wygląda trochę jak wyliczanka, brakuje wyrazistej puenty. Masz plusa za postępy, ale tekst do przemyślenia.
Udany wiersz. Taki styl pisania mi się podoba. Zgadzam się z tematyką wiersza - właśnie taki jest świat. Nie jest to miła sielanka tylko złe, zdeprawowane miejsce.
Gdybym miał wskazać to co mi się nie podoba to byłoby to zastosowanie interpunkcji(te kropki trochę mnie irytują
) Moim zdaniem dwa wersy w Twoim wierszu wyglądały by lepiej w takiej formie:
"pustych skał
ich szaleństwo." - Bez "i"
"Przerażenie
dzikich zwierząt" - "przerażenie" zamiast "przerażenia"
Pozdrawiam,
Apocalypto