Via Appia - Forum

słuchając melo death metalu
poezja śpiewana nie jest obca
płacząc w odwecie na bezsilność
czuję już radość po tonącej nocy

często zderzam
pojutrze dziś ze wspomnieniem
nie zapewniam
jutro będzie normalnie

skrajności identyfikują stereotypy
ja tylko zabieram ciut istnienia
ocierając się o wnętrza biegunów
potrafię człowieczyć z różnorodnością

nie określam
w żadnym skupisku racji
nie zamykam dróg
by skończyć kolejny etap

nie będę żałować
sekunda potrzebną przygodą
zresztą i tak
wszyscy pomrzemy


***
wiersz już trochę stary

Trzeba pomyśleć nad dwoma pierwszymi wersami. Może "słucham" zamiast "słuchając"? Zastanawiam się, czy w czwartej strofie nie powinno być "określam się", to chyba nieco rozjaśnia wiersz. Dwa ostatnie wersy bym usunęła, a może i trzy nawet. Ale jest ok.

Puenta jest taka sobie. Wiele już takich. Cały wiersz też mi się nie bardzo podoba, mimo że dziś nie umiem powiedzieć, dlaczego. Jest taki trochę suchy, czytałam go bez przekonania.