Via Appia - Forum

Pełna wersja: Niepewny los
Aktualnie przeglądasz uproszczoną wersję forum. Kliknij tutaj, by zobaczyć wersję z pełnym formatowaniem.
Opowiadanie napisałem już bardzo dawno temu, ale mam nadzieję, że Wam się spodoba Wink


Od autora:
Witaj! Masz przed sobą nowszą, skonfigurowaną wersję opowieści. Jeśli jeszcze jej nie czytałeś, kilka słów wstępu.

Cała opowieść zawarta w opowiadaniu jest fikcyjna, zresztą tak samo jak jego bohaterowie. Opowieść jest przeznaczona głównie dla nastoletnich czytelników. Bohaterowi opowieści narzucają się trudne doświadczenia z życia. Pojawiają się wulgarne słowa, elementy przemocy, treści związane z narkotykami i innymi używkami. Są także treści o charakterze seksualnym. U dzieci opowiadanie może budzić obawę lub strach. Jeśli już teraz uważasz, że opowiadanie jest w pewnym sensie nieodpowiednie dla Ciebie, nie czytaj go. Niektóre słowa lub wyrazy mogą być przez co niektórych niezrozumiałe. Tak samo jak wydarzenia, sytuacje i zawarte w lekturze zdania.


,,Nic tak nie cieszy, jak dwoje zakochanych ludzi''

,,Niepewny los,,

Cześć! Nazywam się Artur. Talaga Artur. Chcę przedstawić Ci moją historię, która doprowadziła mnie do niechcianej katastrofy...
...Miałem wtedy piętnaście lat. Byłem zwykłym nastolatkiem z problemami. Mój wygląd? Byłem brunetem o niebieskich oczach, miałem sto siedemdziesiąt osiem centymetrów wzrostu.

Zaczynał się piękny, kolejny wakacyjny dzień. Wstałem z łózka, mocno się przeciągnąłem. Zrobiłem kilka pompek, brzuszków. Nie zaszkodziła mi także poranna modlitwa do Pana Boga. Następnie poszedłem do toalety załatwić swoje potrzeby fizjologiczne. Tak mniej, więcej wyglądał mój poranny dzion....

Usłyszałem mój telefon. Postanowiłem sprawdzić dlaczego komóra mi się odzywa.
-Ooo, dostałem SMS-a. Ciekawe od kogo?
Sprawdziłem wiadomość. To była moja dziewczyna, napisała;
-Hejka kochanie! Spotkamy się dziś u mnie za godzinkę?? Odpisz

Więc jej odpisałem, mówiąc tak. Och, jak bardzo ją kochałem. Miała na imię Roksana. Dziewczyna skromna, miła, szczera. Zresztą, co ja będę mówić, po prostu super laska.

Zanim wyruszyłem do jej domu postanowiłem zjeść śniadanie. Mama zawsze mi mówiła, że nie można zaczynać dnia na głodniaka. Tylko nie myśl sobie, że byłem maminsynkiem! Gdy skończyłem konsumować jedzenie ruszyłem w drogę moim wyczesanym góralem, który otrzymałem od kochanego chrześniaka w dniu mojej pierwszej komunii świętej.

Dojeżdżając na miejsce przywitałem ją gorącym pocałunkiem i powiedziałem do niej;
-Cześć kochanie, przejdziemy się?
-Owszem, chodźmy.

Przez całą drogę rozmawialiśmy ze sobą i miejscami się do siebie uśmiechaliśmy. Do momentu. gdy doszliśmy do naszego ulubionego miejsca. Miejsce, które nazwaliśmy 'szczęśliwa dróżka' . Położyliśmy się na łonie natury. Główka mojej ukochanej leżała na moim brzuszku. Czułem się fantastycznie. Roksana zresztą też, mówiąc;

-Jak tu jest bosko. Powinniśmy tu przychodzić częściej Arturku.
-Będziemy króliczku. Kocham cię!
-Ja ciebie też kocham.

Leżeliśmy tak przez dłuższy czas. Praktycznie nie odzywając się do siebie, ale właśnie tak było nam dobrze...
Odprowadzając Roksi do domu wróciłem do mojej posiadłości. Wchodząc, mój brat zapytał się mnie, czy czasem nie chce jechać z nim i ojcem do wujasa. Nie miałem na to ochoty, więc odpowiedziałem, że nie jadę.
Zostałem sam w pomieszczeniu. Żeby nie było mi smutno, postanowiłem pograć sobie w gry komputerowe. Moją ulubioną grą była gra RPG pt.,Fallout'.

Czas mijał nieubłagalnie szybko przed ekranem monitora. Jedna, druga, trzecia, piąta godzina, a ja wciąż grałem i grałem. Dopiero gdy naprawdę zgłodniałem przerwałem pracę z komputerem...

Zbliżała się noc, a ja sam w pokoju pisałem wszystkie wydarzenia jakie wydarzyły mi się w ostatnich dniach mojego życia, w moim cennym pamiętniczku. Prawie codziennie pisałem coś w pamiętniku...

Po niedługim czasie wziąłem orzeźwiający prysznic.

Po dokładnym umyciu wszystkich części mego ciała spokojnie położyłem się do łóżka. Zacząłem myśleć o ukochanej, ale już po kilku sekundach me oczy ujrzały wymiar snu.

Niedziela.
Oto był dzisiejszy dzień. Wstałem, spojrzałem na zegarek, mówię ;

-No nie! Jest już w pół do jedenastej, za półgodziny jest msza w kościele, a ja jeszcze w łóżku!
Wszedł mój brat, do mojego pokoju
-Czego się drzesz!
-Nie zdążę do kościoła.
-No i...
-A ty nie idziesz?
-Nie chce mi się.
-Ty bezbożniku!

Wtem szybko wstałem. Zacząłem się ubierać. Zjadłem co nieco na śniadanie i ruszyłem w stronę kościoła. Tak się składało, że tylko ja wyłącznie z rodziny chodziłem na mszę świętą. Ojciec nie wierzył w Chrystusa, a mój brat zupełnie ostatnio zapomniał o Najwyższym.
Na szczęście zdążyłem w sama porę dojść na miejsce, a bałem się, że nie zdążę. Dobrze, że miało się to cholerne szczęście.

Dzień zaczynał się niezbyt dobrze i też nie zapowiadało się by miało być lepiej. Przychodząc do domu mój brat Przemek od razu powiadomił mnie, że za trzy dni przyjedzie kuzyn od strony wuja. Już się cieszyłem jak diabli. Nie żebym miał coś do mojego kuzyna, ale nie lubiłem jak do mnie przyjeżdżał. Najgorsze jednak było to, że nie miałem żadnych przyjaciół. Przez całe tygodnie odzywałem się wyłącznie do rodziny i dziewczyny. Dobrze, że chociaż Roksana miała kumpelki. Bardzo mnie to cieszyło.

Przez następne kilka godzin oglądałem tiwi. Szczerze ostatnio gardziłem telewizją. Więcej czasu spędzałem przy mojej ulubionej rzeczy do zabawy, czyli komputera.

Kiedy znużyło mnie ślędzczenie przed ekranem telewizora zdecydowałem się odwiedzić Roksanę. Niestety jej nie zastałem. Cóż, postanowiłem zrobić sobie wycieczkę po wiosce....

Spotkałem mojego kumpla z klasy, Mańka. Zaproponował mi abym przyszedł z nim na boisko, pograć w futbolówkę. W tej sytuacji nie mogłem odmówić. Tak, więc też i tak nie zrobiłem.
Nie mogłem się doczekać meczu. Tym bardziej, że dowiedziałem się, że będzie także grać siwy, czerwony skorpion, okoń i kristek.

Od razu, gdy zobaczyłem te wszystkie gęby na murawie zrobiło mi się weselej. Długo nie obwinialiśmy w bawełnę. Podzieliliśmy się na dwa równe składy i zaczęliśmy grać.
Miałem szczęście, bo po mojej stronie na bramce stał skorpion (to jakby drugi 'Dudek dance' z ligi mistrzów z dwa tysiące piątego roku). No i miałem jeszcze przecież super gwiazdę klubu 'orłów', czyli krystka.

Nasi przeciwnicy zaczęli rozgrywać ze sobą piłkę. Widać było, że są chłopcy na luzie. Jedno podanie, drugie i trzecie, i na końcu świetna obrona skorpiona. Brawo! Czas był na nas. Kristek podał mi piłkę, a ja w tym momencie zacząłem wdawać się w drybling z siwym. Mieszałem nogami w prawo, i w lewo, niczym Cristiano Ronaldo z Manchesteru. Minąłem go jak dziecko. Odegrałem piłkę do kristka, a on jak nie patrzeć z całej siły lutuję piłkę do siatki bez żadnego problemu. Jeden – zero dla nas. Mecz zaczął się interesująco. Nasi rywale ruszyli z kontratakiem i maniek na nasz fart nie trafił dobrze do naszej bramki. Teraz była nasza kolej. Ruszyłem z piłka, podałem koledze z drużyny. On ładnie odegrał mi z powrotem piłkę piętką, dając mi sytuację 'jeden na jednego'. Nie mogłem zmarnować takiej sytuacji. Minąłem bramkarza i strzeliłem swoją pierwszą bramkę w meczu. W takim razie było dwa – zero. Siwy zaczynał się stawać nerwowym. Mnie minął jak tyczkę, ale kristek z dużą determinacją odebrał mu piłkę i samemu Mańkowi założył siatkę między nogami. Był sam na sam z bramkarzem. Zauważył, że bramkarz wychodzi z bramki, a ja stałem po drugiej stronie boiska...W tym momencie podał mi piłkę, bramkarza nie było w bramce, więc strzelenie drugiej bramki nie było dla mnie problemu.

Maniek i siwy poddali się. Nie chcieli już dalej grać ze względu na wynik jaki był w tym czasie. Pożegnałem się z kumplami i poszedłem do domu. To był naprawdę dobry mecz. Może powinienem zapisać się do klubu piłkarskiego. Nie, no chyba oszalałem...!

Następne dni czasu letniego to kompletna klapa. Nuda, nuda, nuda, a na dodatek byłem strasznie niespokojny ze względu Roksany, która nie odbierała telefonu gdy do niej dzwoniłem. Za którymś razem nareszcie udało mi się z nią połączyć.

-Cześć kochanie, dlaczego nie odbierasz telefonu?
-Wybacz, mam go ciągle wyciszonego.
-Aha, rozumiem. Mogę dziś do Ciebie wpadać?
-Nie.
-Dlaczego?
-Wyjeżdżam do cioteczki.
-Na długo?
-Nie. Tylko na cztery dni. Muszę już iść . Kończę, pa skarbie. Kocham cię!
-Pa - Powiedziałem to z lekkim niezadowoleniem.
Było po prostu świetnie! Dziewczyna wyjeżdżała, a do mnie jutro miał przyjechać kuzynek. Normanie fantastycznie było!
Resztę tego okropnego dnia spędziłem przed komputerem. Zajadając przy nim paczkę czipsów i do popitki duży kubek z kolą.

Środa.
Kuzyn do mnie zawitał. Przywitałem go dość serdecznie, a on od razu wyskoczył mi z jego nową mp3. Jeny co za gość! Chwalić to się umiał niesamowicie.
Przez cały czas byliśmy w pokoju i słuchaliśmy muzy. Mój brat natomiast grał w gry komputerowe.
Kiedy zrobiło się już późna pora wszyscy trzej się umyliśmy.
Mieliśmy problem, kto, gdzie śpi. Były tylko dwa łózka, a nas było trzech. Postanowiłem, że ja będę spać z Piotrem, a mój brat będzie miał wyro dla siebie.

Leżałem z Piotrem na łóżku przez chwilę o niczym nie mówiliśmy, ale już po chwili nasza gadka nabrała tempa;

-Masz jakąś laskę Piotr?
-Mam.
-Tak. A jaką?
-Piękną cizię. Patrz na to zdjęcie.

No i wtedy pokazał mi jej zdjęcie. Brunetka o oczach brązowych. Jej skóra była ładnie opalona. Wyglądała świetnie. Przez chwilę byłem w nią zapatrzony i po chwili ciągnęliśmy gadkę dalej;

-Jak ma na imię?
-Aneta.
-Aneta, ładne imię.
-Chłopie! To samo imię już mnie podnieca, a jak widziałem jej ciało była boska!
-Co znaczy widziałem?
-Wiesz, ona jest, to znaczy mieszka gdzieś w miejscowości Brzegu.
-A gdzie to jest?
-W województwie Opolskim.
-Tak daleko?! A jak ją właściwie spotkałeś?
-To moja kuzynka. Przyjechała do mnie na wakacje.
-Aaa, no to wszystko wyjaśnia. Naprawdę ją kochasz?
-Tak. A gdyby mieszkała o wiele bliżej to by mnie tu nawet z tobą teraz nie było.
-Tylko u niej?
-No dokładnie.
-Wierzysz w związki na odległość?
-No, a ty nie?
-To czysta głupota! A teraz przepraszam idę spać, dobranoc.
-karaluchy na noc.

Noc była koszmarna. Komary mnie gryzły i dosłownie śnił mi się okropny sen.
Gdy wstałem, zrobiłem śniadanie. Mój kuzynek jak wstał był strasznie głodnym facetem. Zjadł tak dużo, że o mało brzuszka nie wywaliło mu na wierzch i pomyśleć, że było tak przez cały tydzień. Masakiera.
Kończąc jedzenie przez kolejne godzinki spędziliśmy przed komputerem. Następnie wyszliśmy na podwórze. Przez niedługi czas graliśmy w króla dryblingu za pomocą piłki do nogi. Potem wyruszyliśmy na spacer. Pokazałem Piotrowi w czasie naszej wędrówki; kościół, szkołę, pocztę, sklepy, miejsce przebywania smerfów, czyli policjantów.

Gdy wracaliśmy do chaty spotkałem koleżankę z klasy. Postanowiłem z moim kuzynem z nią poflirtować .Miała na imię Marysia. Oczywiście na początek się z nią przywitałem. Potem przedstawiłem jej Piotra. Rozmowa między mną, a Marysią była o tym jak spędzamy wakacje. Zdecydowanie na razie miała je o wiele atrakcyjniejsze i milsze. Wyjazd do Paryża. Super impreza u jej kuzynki...Do pełni szczęścia brakowało jej tylko wakacyjny romans z przystojnym blondasem. Piotr był taka łajza, że ani razu się nie wtrącił do naszej rozmowy...

Przyszliśmy do domu byliśmy strasznie zmęczeni, ale warto było pokonać nudę.

Następne dni niewiele się od siebie różniły. W drugi dzień po przyjeździe kuzyna poszliśmy na łąkę się opalać. Nasze ciała po kilku godzinach opalenizny naprawdę wyglądały tak jakby bardziej seksi. Bynajmniej wtedy myślałem, że laseczki uwielbiają opaleniznę, y'know.
Kolejne trzy dni pracowaliśmy na roli. Zarobiliśmy w sumie sto pięćdziesiąt złotych.
Tak w końcu zostało dwa dni do odjazdu Piotra.
W przedostatnim dniu wieczorem Piotr pisał ze swoja dziewczyną Anetą. Musiał pisać z mojej komóry bo zablokowali mu konto.
Nie za wiele dowiedziałem się o czym tak pisali przez dłuższą godzinę. Wiedziałem tylko jedno. Oni rzeczywiście się kochali. Nie wierzyłem, że związki na odległość są możliwe. Przez krótką chwilę wyciszyłem się. Skierowałem pytanie do samego siebie, a po części do Pana Boga.

-Niesamowite, ale czy to możliwe?? O wielki Panie, jak Ty to robisz, że ludzie zakochują się w sobie mimo dzielących ich kilkanaście, a nawet setki kilometrów??
W tym momencie Piotr zadał mi pytanie.
-O czym myślisz?
Skłamałem, mówiąc;
-O Roksanie.
-A myślisz o Roksanie, twojej dziewczynie. Pokaż jej zdjęcie, jeżeli w ogóle masz.
-Oczywiście, że mam. A skąd wiesz, że mam dziewczynę?
-Twój brat mi powiedział.
-Aha. To wszystko wyjaśnia.
Poszedłem szybko po zdjęcie i pokazałem je Piotrowi.
-Łał! Seksi dupcia.
-Wiem, Piotrze. Wywłoki sobie nie wybrałem.
-Ile miałeś dziołch w swoim życiu Artur?
-Roksana jest moją drugą dziewczyną. Pierwsza była Adrian.
-Co ty? Jaja se robisz! Przecież Adrian to imię męskie.
-Tak wiem, ale wtedy nie byłem hetero.
-Serio?? - śmiejąc się zarówno
-Nie, ściemniam!
-Wiedziałem. Ty niewyżyty seksualnie dziadu.
-Jasne. Ty wszystko wiesz. Daj mi lepiej telefon.
-Po co??
Chce esemesować z Roksi
-Aha...to masz.

Wysłałem SMS-a do Roksany. Niestety nie otrzymałem od niej odpowiedzi. Szkoda. Przez kilka minut pogadałem jeszcze z moim kuzynem i poszedłem spać. Szczerze byłem trochę przygnębiony. Tak bardzo chciałem aby Piotr do mnie nie zawitał, a teraz chciałem by został na dłużej. Bo naprawdę miło spędzało mi się z nim czas.
(.....)

Wkrótce dalsza część przygód Wink

"Zaczynał się piękny, kolejny wakacyjny dzień. " - A może "kolejny piękny"?
"więcej wyglądał mój poranny dzion...." - Co to jest "dzion"? Wielokropek składa się dokładnie z trzech kropek.
W dialogach spacje po myślniku.
Wiadomości sms powinieneś napisać w cudzysłowie, nie po myślniku.
"Do momentu[,] gdy doszliśmy do naszego ulubionego miejsca."
" Więcej czasu spędzałem przy mojej ulubionej rzeczy do zabawy, czyli komputera." - Rzeczy czyli komputera?
"Kiedy znużyło mnie [ślędzczenie]" - Ciekawy neologizm.
"Długo nie obwinialiśmy w bawełnę." - Za co można obwiniać bawełnę?
Koniec! Dalej nie czytam! Aż oczy bolą!
"Jeśli już teraz uważasz, że opowiadanie jest w pewnym sensie nieodpowiednie dla Ciebie, nie czytaj go" - Żałuję, że nie wziąłem tego ostrzeżenia na poważnie.
Pisać w ten sposób to to możesz kumplowi na gg! W prawdziwych opowiadaniach tak się po prostu nie robi. Błędów tak wiele, że samo ich wyliczenie byłoby zadaniem karkołomnym! Nie podobało mi się kompletnie zarówno ze względu na poprawność językową, warsztat jak i tematykę i opowiadaną historię. Może za stary jestem.

Pozdrawiam, dziękuję za uwagę i przede wszystkim: Życzę lepszych efektów w przyszłości.
chris3z8 napisał(a):Niektóre słowa lub wyrazy mogą być przez co niektórych niezrozumiałe. Tak samo jak wydarzenia, sytuacje i zawarte w lekturze zdania.
I już na starcie masz minusa. Typowo polskie podejście – zamiast wadliwą rzecz naprawić, zawiadamia się jedynie o wadzie. Coś może być w Twoim opowiadaniu niezrozumiałe dla czytelnika? To napisz tak, żeby było zrozumiałe!

chris3z8 napisał(a):Chcę przedstawić Ci moją historię, która doprowadziła mnie do niechcianej katastrofy...
„Ci” powinno być małą literą. To nie korespondencja.

chris3z8 napisał(a):Zaczynał się piękny, kolejny wakacyjny dzień.
Jeśli użyłeś tylu przymiotników odnośnie dnia, powinieneś je chociaż wymienić w jakimś porządku. Najpierw „kolejny” a dopiero później „piękny” i „wakacyjny”,

chris3z8 napisał(a):Nie zaszkodziła mi także poranna modlitwa do Pana Boga.
A dlaczego niby miałaby zaszkodzić? Bez sensu.

chris3z8 napisał(a):Tak mniej, więcej wyglądał mój poranny dzion....
Po 1: Co to jest „dzion”?
Po 2: Nie ma takiego znaku, jak czterokropek. Stawia się trzy kropki.
Po 3: Już po kilku zdaniach widzę, że lubisz wielokropki. Używaj ich z umiarem, a najlepiej nie używaj wcale. W ogóle na ogół nie są potrzebne i spokojnie można je zastąpić zwyczajną kropką.

chris3z8 napisał(a):-Ooo, dostałem SMS-a. Ciekawe od kogo?
Sam do siebie to powiedział? Kto mówi sam do siebie? I to jeszcze takie bzdety? Tongue

chris3z8 napisał(a):-Hejka kochanie! Spotkamy się dziś u mnie za godzinkę?? Odpisz
Dziewczyna nie mówiła do niego bezpośrednio, tylko on czytał smsa od dziewczyny. Dlaczego więc Zapisałeś to po myślniku, jako bezpośrednią wypowiedź?

chris3z8 napisał(a):Więc jej odpisałem, mówiąc tak.
Mówiąc jak? Bo to brzmi, jakby po „tak” miał być dwukropek, a po nim treść odpowiedzi. Jednak „tak” jest tu odpowiedzią, więc powinno być to jakoś zaznaczone. Na przykład cudzysłowem.

chris3z8 napisał(a):Zresztą, co ja będę mówić, po prostu super laska.
Po co „ja”, skoro czasownik już wskazuje osobę? Lepiej byłoby napisać: Zresztą, co tu dużo mówić – po prostu super laska.

chris3z8 napisał(a):Gdy skończyłem konsumować jedzenie ruszyłem w drogę moim wyczesanym góralem, który otrzymałem od kochanego chrześniaka w dniu mojej pierwszej komunii świętej.
Po 1: „Skonsumować jedzenie” to może sobie dres spod bloku, który próbuje zapunktować u dziewczyny słownictwem. Nie punktuje oczywiście, to sformułowanie brzmi głupio Big Grin
Po 2: Trzymajcie mnie... Tongue Miałeś na myśli ojca chrzestnego, który dał Arturowi rower. Bo chrześniakiem to właśnie Artur jest dla niego.
Po 3: O „wyczesanym góralu” to też by mógł sobie mówić wyżej wymieniony dres. Ty jesteś autorem prozy i powinieneś używać nieco bardziej wyszukanego słownictwa.

chris3z8 napisał(a):Przez całą drogę rozmawialiśmy ze sobą i miejscami się do siebie uśmiechaliśmy.
„Miejscami się do siebie uśmiechaliśmy” – dobre. Wywalaj to natychmiast ;]

chris3z8 napisał(a):Do momentu. gdy doszliśmy do naszego ulubionego miejsca. Miejsce, które nazwaliśmy 'szczęśliwa dróżka' . Położyliśmy się na łonie natury. Główka mojej ukochanej leżała na moim brzuszku. Czułem się fantastycznie. Roksana zresztą też, mówiąc;
Po 1: Tobie się przypadkiem kropka z przecinkiem nie pomyliła?
Po 2: Miejsce, które nazywaliśmy „szczęśliwĄ dróżkĄ”.
Po 3: Chyba nie rozumiesz sformułowania „łono natury”.
Po 4: Główka na brzuszku – nie wydaje Ci się, że te zdrobnienia brzmią głupio?
Po 5: Po „mówiąc” powinien być dwukropek, a nie śrenik.

chris3z8 napisał(a):Odprowadzając Roksi do domu wróciłem do mojej posiadłości.
Czy Artur jest jakimś magnatem? Tongue

chris3z8 napisał(a):Wchodząc, mój brat zapytał się mnie, czy czasem nie chce jechać z nim i ojcem do wujasa.
Po 1: Ze zdania wynika, że to brat wchodził, a domyślam się, że nie tak miało wynikać.
Po 2: Zapytał mnie – wystarczy. Po kiego dodawać „się”?
Po 3: Po co „czasem”? Czy nie chcę jechać – wystarczy tyle.
Po 4: Co to jest wujas? Gdybyś napisał, że do wujka, to wiedziałbym, o co chodzi. A że stosujesz jakieś dziwaczne słownictwo, to nie wiem ;]


chris3z8 napisał(a):Zostałem sam w pomieszczeniu.
Wydaje mi się, że korzystałeś ze słownika synonimów. Jeśli tak, to korzystasz nieumiejętnie. Czy stałoby się coś, gdybyś napisał po prostu w „pokoju”?

chris3z8 napisał(a):Żeby nie było mi smutno, postanowiłem pograć sobie w gry komputerowe. Moją ulubioną grą była gra RPG pt.,Fallout'.
Po 1: „Żeby nie było mi smutno” - nie rób z Artura aż takiego mięczaka, bez przesady...
Po 2: Wiesz, jak wygląda cudzysłów?

chris3z8 napisał(a):Czas mijał nieubłagalnie szybko przed ekranem monitora.
Po 1: Albo nieubłaganie, albo szybko. Zdecyduj się. „Czas płynął nieubłaganie” to związek frazeologiczny stały, do którego nic już się nie dodaje.
Po 2: Mówi się nieubłaganie, a nie „nieubłagalnie”.

chris3z8 napisał(a):Dopiero gdy naprawdę zgłodniałem przerwałem pracę z komputerem...
Żeby on jeszcze na tym komputerze pracował... :]

chris3z8 napisał(a):Zbliżała się noc, a ja sam w pokoju pisałem wszystkie wydarzenia jakie wydarzyły mi się w ostatnich dniach mojego życia, w moim cennym pamiętniczku.
Po 1: Lepiej brzmiałoby „spisywałem”.
Po 2: Wiadomo, czyjego życia były to dni, nie trzeba o tym dodatkowo informować.
Po 3: Mówienie o „ostatnich dniach życia” jest dość ryzykowne. Brzmi, jakby bohater opisywał czas tuż przed własną śmiercią.
Po 4: Ze zdania wynika taki oto absurd – wydarzenia miały miejsce w pamiętniku.
Po 5: Wydarzenia wydarzyły się... Weź jednak ten słownik synonimów, jest Ci bardzo potrzebny Tongue
Po 6: „W moim cennym pamiętniczku” - Artur nie jest mięczakiem. Jest po prostu gejem... Tongue

chris3z8 napisał(a):Po niedługim czasie wziąłem orzeźwiający prysznic.
Po niedługim czasie od czego?

chris3z8 napisał(a):Po dokładnym umyciu wszystkich części mego ciała spokojnie położyłem się do łóżka. Zacząłem myśleć o ukochanej, ale już po kilku sekundach me oczy ujrzały wymiar snu.
Po 1:Napisz jeszcze, którą ręką się mył... Bez przesady, wystarczyłaby w zupełności informacja, że się umył.
Po 2: :Oczy ujrzały wymiar snu” - to jest okropnie kiczowata, groteskowa wręcz metafora. Do tego kompletnie bez sensu, bo jak niby oczy mają ujrzeć sen?

chris3z8 napisał(a):Niedziela.
Oto był dzisiejszy dzień.
Brak mi słów po prostu.

chris3z8 napisał(a):Wstałem, spojrzałem na zegarek, mówię ;
Dwukropek! I bez spacji!

chris3z8 napisał(a):-No nie! Jest już w pół do jedenastej, za półgodziny jest msza w kościele, a ja jeszcze w łóżku!
Wszedł mój brat, do mojego pokoju
Po 1: Wpół do – tak się to pisze.
Po 2: Mój do mojego – jednego z zaimków mógłbyś (a nawet powinieneś) się pozbyć.
Po 3: Co to za dziwaczny szyk zdania?

chris3z8 napisał(a):-Czego się drzesz!
Tak się nie powinno mówić nawet, a co dopiero pisać! Dlaczego, a nie „czego”!

chris3z8 napisał(a):Tak się składało, że tylko ja wyłącznie z rodziny chodziłem na mszę świętą. Ojciec nie wierzył w Chrystusa, a mój brat zupełnie ostatnio zapomniał o Najwyższym.
To brzmi źle. Po prostu, nie mam siły, by tłumaczyć, dlaczego.

chris3z8 napisał(a):Dzień zaczynał się niezbyt dobrze i też nie zapowiadało się by miało być lepiej. Przychodząc do domu mój brat Przemek od razu powiadomił mnie, że za trzy dni przyjedzie kuzyn od strony wuja. Już się cieszyłem jak diabli. Nie żebym miał coś do mojego kuzyna, ale nie lubiłem jak do mnie przyjeżdżał. Najgorsze jednak było to, że nie miałem żadnych przyjaciół. Przez całe tygodnie odzywałem się wyłącznie do rodziny i dziewczyny. Dobrze, że chociaż Roksana miała kumpelki. Bardzo mnie to cieszyło.
Nie widzę związku między przyjazdem kuzyna a nieposiadaniem przyjaciół.

chris3z8 napisał(a):Przez następne kilka godzin oglądałem tiwi. Szczerze ostatnio gardziłem telewizją. Więcej czasu spędzałem przy mojej ulubionej rzeczy do zabawy, czyli komputera.
Po 1: TIWI?!
Po 2: Gardził, ale oglądał – to się troszkę wyklucza, nie sądzisz?
Po 3: Czyli przy kompurzeRZE.

chris3z8 napisał(a):W tej sytuacji nie mogłem odmówić.
Cóż to niby była za sytuacja, że nie mógł odmówić?

chris3z8 napisał(a):Tym bardziej, że dowiedziałem się, że będzie także grać siwy, czerwony skorpion, okoń i kristek.
Ksywki wielką literą.

chris3z8 napisał(a):Od razu, gdy zobaczyłem te wszystkie gęby na murawie zrobiło mi się weselej. Długo nie obwinialiśmy w bawełnę.
Po 1: Gęby leżały na murawie? Tak to zdanie rozumiem.
Po 2: Obwiniać w bawełnę... lol x pierdylion Big Grin Sprawdź w słowniku, jak się to pisze (bo napisałeś źle) i jak się tego używa (bo użyłeś źle).

chris3z8 napisał(a):Widać było, że są chłopcy na luzie.
Widać to było po tym, jak grają niby?

chris3z8 napisał(a):Minąłem go jak dziecko.
Jak mijają dzieci? I kto tu był jak dziecko? Mijany, czy mijający?

chris3z8 napisał(a):Odegrałem piłkę do kristka, a on jak nie patrzeć z całej siły lutuję piłkę do siatki bez żadnego problemu.
W ogóle nie rozumiem, o co tu chodzi. Co to znaczy „jak nie patrzeć”? Poza tym czasy Ci się pomyliły. Pisałeś w czasie przeszłym, teraz piszesz w teraźnejszym.

chris3z8 napisał(a):On ładnie odegrał mi z powrotem piłkę piętką, dając mi sytuację 'jeden na jednego'. Nie mogłem zmarnować takiej sytuacji.
Powtórzenie.

chris3z8 napisał(a):Siwy zaczynał się stawać nerwowym.
Nerwowy. Poza tym nie jestem przekonany, czy czasownik w formie niedokonanej jest właściwy tutaj.

chris3z8 napisał(a):Mnie minął jak tyczkę, ale kristek z dużą determinacją odebrał mu piłkę i samemu Mańkowi założył siatkę między nogami.
„Samemu” jest niepotrzebne.

chris3z8 napisał(a):...więc strzelenie drugiej bramki nie było dla mnie problemu.
ProblemeM.

chris3z8 napisał(a):Maniek i siwy poddali się. Nie chcieli już dalej grać ze względu na wynik jaki był w tym czasie.
Tchórze. Zero honoru Tongue

chris3z8 napisał(a):Nuda, nuda, nuda, a na dodatek byłem strasznie niespokojny ze względu Roksany, która nie odbierała telefonu gdy do niej dzwoniłem.
Z powodu Roksany.

chris3z8 napisał(a):Zajadając przy nim paczkę czipsów i do popitki duży kubek z kolą.
Nie zajada się paczki chipsów, tylko chipsy z tej paczki. Wiesz już, jak pisze się słowo „chipsy”. Teraz dowiesz się, jak napisać słowo „cola”. Otóż pisze się je następująco: cola Big Grin

chris3z8 napisał(a):Przywitałem go dość serdecznie, a on od razu wyskoczył mi z jego nową mp3. Jeny co za gość!
Po 1: Przywitałem go serdecznie. Po co „dość”?
Po 2: „Wyskoczył z” powinieneś napisać jakoś bardziej w języku polskim...
Po 3: Mp3 to jest format kompresji pliku. W o to Ci chodziło? Czy o odtwarzacz mp3? Bo jeśli o odtwarzacz, to tak napisz.
Po 4: O co chodzi w drugim zdaniu? Co to jest „jeny”?

chris3z8 napisał(a):Kiedy zrobiło się już późna pora wszyscy trzej się umyliśmy.
Zrobiło się późna pora?!
Umyli się wszyscy razem?Big Grin

chris3z8 napisał(a):Przez chwilę byłem w nią zapatrzony i po chwili ciągnęliśmy gadkę dalej;
Powtórzenie. Poza tym wiesz – dwukropek.

chris3z8 napisał(a):-Chłopie! To samo imię już mnie podnieca, a jak widziałem jej ciało była boska!
A jak przestał patrzeć, to już nie była boska, tak?

chris3z8 napisał(a):-Wiesz, ona jest, to znaczy mieszka gdzieś w miejscowości Brzegu.
Jeśli mówisz, że mieszka w <nazwa miejscowości>, to nazwę podajesz w narzędniku. Jeśli natomiast mówisz, że mieszka w miejscowości <nazwa miejscowości>, to nazwę podajesz w mianowniku. Kurde, wydawało mi się, że to są rzeczy oczywiste...

chris3z8 napisał(a):-W województwie Opolskim.
Nazwy województw piszemy małą literą.

chris3z8 napisał(a):-karaluchy na noc.
Po 1: Zdanie rozpoczynamy wielką literą.
Po 2: Tak się nie mówi.

chris3z8 napisał(a):Komary mnie gryzły i dosłownie śnił mi się okropny sen.
Co to znaczy, że sen się śnił dosłownie?

chris3z8 napisał(a):Mój kuzynek jak wstał był strasznie głodnym facetem.
Ty chyba sobie jaja z nas robisz.

chris3z8 napisał(a):Pokazałem Piotrowi w czasie naszej wędrówki; kościół, szkołę, pocztę, sklepy, miejsce przebywania smerfów, czyli policjantów.
A gdzie niby przebywają policjanci? Całe życie myślałem, że na komisariacie...

chris3z8 napisał(a):Gdy wracaliśmy do chaty spotkałem koleżankę z klasy.
Posiadłość się w chatę zamieniła?

chris3z8 napisał(a):Do pełni szczęścia brakowało jej tylko wakacyjny romans z przystojnym blondasem.
WakacyjneGO romansU.

chris3z8 napisał(a):Piotr był taka łajza, że ani razu się nie wtrącił do naszej rozmowy...
Nie rozumiem.

chris3z8 napisał(a):W drugi dzień po przyjeździe kuzyna poszliśmy na łąkę się opalać.
Drugiego dnia.

chris3z8 napisał(a):Nasze ciała po kilku godzinach opalenizny naprawdę wyglądały tak jakby bardziej seksi. Bynajmniej wtedy myślałem, że laseczki uwielbiają opaleniznę, y'know.
Niczego tu nie rozumiem.

chris3z8 napisał(a):W przedostatnim dniu wieczorem Piotr pisał ze swoja dziewczyną Anetą.
Przedostatniego dnia.

chris3z8 napisał(a):-Niesamowite, ale czy to możliwe?? O wielki Panie, jak Ty to robisz, że ludzie zakochują się w sobie mimo dzielących ich kilkanaście, a nawet setki kilometrów??
Po 1: Znowu gadał sam do siebie? Bo jeśli to tylko jego myśli, nie powinieneś zapisywać tego jak wypowiedź.
Po 2: Kilkunastu, setek.
Po 3: Pytajnik stawiamy zawsze jeden.

To opowiadanie to jest jakiś koszmar. Poświęciłem mnóstwo czasu na wskazanie Ci błędów, ale tak naprawdę całość należałoby napisać od nowa. Nie wiem tylko, po co, bo właściwie ten tekst nie jest o niczym konkretnym.
Zmęczyło mnie czytanie okropnie, więc nie będę już długo gadał. Do powiedzenia mam Ci tyle:
- Używasz słów, których prawdopodobnie sam nie rozumiesz, w złym kontekście, często je po prostu przekręcasz.
- Nie masz pojęcia o interpunkcji
- O składni
- O frazeologii
- O gramatyce
- O odmianie przez przypadki
- Nie odróżniasz wypowiedzi bohatera od jego myśli
- Dwukropka od średnika
- Dialogi piszesz jałowe, idiotyczne i językiem prymitywnym i niegramatycznym

To tyle. Opowiadanie jest złe, przykro mi.
Dzięki Tobie napisałem najdłuższy komentarz w całej mojej karierze tutaj, a może nawet pobiłem rekord Inkaustusa. Ty za to pobiłeś rekord błędów. Bywało, że wytykałem Ci ich po 4-5 w jednym zdaniu.
Wcale nie chcę dalszej części przygód.

Pozdrawiam.
Zero fabuły. Dialogi są straszne. Język zmienia się bez żadnego uzasadnienia. Opisy typu: no super dupcia normalnie, wyciągnięte są odmętów ulicznych rozmów. Niestety, nie zachwyca to w żadnej formie. Aby mnie przekonać musiałbyś napisać drugie "Kwiaty dla Algernona" - następną historię, o tym jak niedorozwinięty bohater staje się geniuszem, co przekłada się na jego język.
Opowiadanie... Nie, nie - twór, który nam zaprezentowałeś... Powiem tak: mi by było wstyd. Nawet nie ma korekty.

Dużo pracy przed Tobą. Zawiesiłbym teraz na kołku pióro i po prostu czytał.

Pozdrawiam
Archanioł
Dziękuję bardzo za krytykę, sporo przede mną, ale postaram się to jakaś naprawić. Pierwsze poprawki już zrobiłem, dzięki za korektę. Tak właściwie, dałem zbyt mało tekstu jako początkujący wpis... Nic z niego nie wynika, i sam to teraz przyznaję. W każdym razie chciałbym Was zachęcić do dalszej przygody z Arturem.

A i najważniejsza sprawa. Takie słowa jak np: wujas, są celowym zabiegiem, zrobiłem to świadomie, ponieważ chciałem odzwierciedlić, że nastolatkowie w swoich pamiętnikach mogą pisać tak, a nie inaczej.

Oto dalsza część ,,Niepewnego losu''

Kolejny i ostatni dzień z moim kuzynem.
Wstałem z łóżka. Zrobiłem co trzeba i pojechałem rowerem do Roksany. Tak bardzo się za nią stęskniłem.
Zadzwoniłem ładnie dzwonkiem do jej mieszkania. Wyszła mama ukochanej, powiedziałem;

-Dzień dobry! Zastałem Roksanę?
W tej chwili jej matka zawołała moją dziewczynę;
-Roksana, ktoś do ciebie!
W szybkim czasie stanęła przede mną...;
-Cześć króliczku, dlaczego ostatnio się nie odzywasz?
-Wiesz, muszę ci o czymś powiedzieć.
-O czym??
-Z nami już koniec Artur.
-Rzucasz mnie? Ależ kochanie dlaczego? - w moich oczach pojawiła się łza.
-To koniec. Mam innego.
-Co się stało przez te dni, które nie byliśmy ze sobą? - łzy były coraz większe
-Poświęcałeś mi za mało czasu. Wciąż cię oczekiwałam, a ciebie nie było. Teraz dopiero odnalazłam właściwego faceta. Potrafi tyle rzeczy, których ty nie potrafisz.
-Ależ kochanie?
-Przestań! Nie mów już do mnie kochanie. Zapomnij o mnie, i już. Żegnaj.

Drzwi się zamknęły. Moje serce waliło z bólu. Byłem nieszczęśliwy i zdruzgotany.
Wróciłem do domu. Wszedłem do swojego pokoju i zacząłem płakać jak noworodek. Piotr to zauważył i miałem to praktycznie w gdzieś. Piotr skierował do mnie pytanie;

-Co się stało?
-Daj mi spokój – Płakałem.
-No mi możesz przecież powiedzieć.
-Roksanka mnie rzuciła. Ma innego - Jeszcze mocniej płakałem.
-Nie płacz, ile ty masz lat do cholery! Znajdziesz sobie inną, lepszą.
-Ale ja nie chce innej! Tylko mojego króliczka! Tak bardzo ją kocham.
-Przestań! Skoro ma innego. Olej ją! W szkole jest pełno gorących lasek. Każda może być twoja.
-Ale nie rozumiesz, że ja ją kocham!
-To się w niej odkochaj! A żeby ci ulżyło, idź do łazienki i zmasturbuj się!
-Sam idź się masturbuj!

Poszedłem na dwór. Trochę się ochłodzić. Piotr mnie wkurzył. On nie wiedział co to smutek, gdy odchodzi druga osoba, która pragnęła być zawsze ze mną już na zawsze.
Gdy wszystko dobrze i spokojnie przemyślałem, wróciłem do domu. Od tej pory nie chciałem mieć już nigdy żadnej laski. Chciałem zacząć życie samotnika.

Po południu zaraz po obiedzie wyruszyłem wraz z rodzinka odwieźć kuzyna do domu.
Na miejscu postanowiłem zostać z rodziną u kuzyna przez jakiś czas.
Przywitałem się z wujkiem, ciotką i bratem Piotra o imieniu Łukasz.
Łukasz miał akurat do mnie sprawę. Chciał coś obgadać. Nie chciał natomiast o tym rozmawiać w domu. Wyszliśmy na powietrze, w stronę Mirakowa.

Łukasz wyciągnął fajkę z kieszeni. Wziął zapalniczkę, odpalił hasz i zaciągnął się.;

-Buchnij se.

Miałem lekki dylemat. Nigdy nie paliłem, a on nagle mi tu z fajką wyjeżdza... Poza tym obiecywałem sobie, że nigdy nie będę palić. Ale ten jeden raz sobie na to pozwoliłem. Zaciągłe się, i to porządnie.
Po zaciągnięciu macha spytałem się Łukasza o jaką sprawę mu chodziło. Kilka wymiennych zdań wystarczyło by dowiedzieć się, że chodziło o mnie;

-Czy zostaniesz u nas jeszcze przez te ostatnie dni przed otwarciem roku szkolnego?
-No co ty? Ojciec się nie zgodzi.
-Dlaczego?
-Bo on już taki jest. Zresztą po co miałbym zostawać u was na te kilka dni.
-Dla picu. I nie tylko.
-To znaczy, że co?
-Walnęliśmy, by se po małemu. Załatwiłbym jakieś panienki na wieczór.
-Wiem o co ci chodzi. Znów bawisz się kobiecymi uczuciami.
-Nie prawda. To one mnie oszukują. Te wredne baby! Ale mnie już żadna suka nie oszuka. Ooo, nie!

Czasami miewałem takie wrażenie, że ten świat już nie ma żadnej wartości. Zwłaszcza gdy słyszałem niepotrzebnie takie gadki.

On i koniec z dziewczynami?? Założyłbym się oto, że on nie jedną jeszcze będzie miał.
Ciągnęliśmy gadkę dalej, ale tak właściwie nie miała ona dalej już żadnego sensu.

-Kochałeś się Artur już z jakąś dziewczyną?
-Nie! Bynajmniej na razie. A ty?
-Nie, ale chętnie bym z jakąś spędził se noc razem w łóżeczku pod kocykiem. Ty pewnie też chciałbyś se trochę poruchać.
-Przestań! Nie jestem taki, że z pierwszą lepszą do wyra pójdę. Zresztą gdy już będę uprawiać seks z kobietą to tylko z tą wymarzoną, jedną, jedyną.
-Jasne. Nie znajdziesz takiej. Wież mi. Miałem chyba już ze dwadzieścia dziewczyn. Z żadną nie wyszło. Jedno jest pewne, laski uwielbiają seks i zawsze są na to gotowe. By robić to wszędzie; w wannie, na stole, na sianku, na więcej niż sto sposobów!

Po wysłuchaniu tych głupot zaczęliśmy nawracać, a ja dalej wysłuchiwałem jego wiedzy o panienkach...

Wróciłem do domu z rodziną. Umyłem się. Wpadłem do łóżka i słuchałem muzyczki podśpiewując sobie tekst piosenki Rh +. "Kocham Cię moimi myślami, całymi dniami, i nocami , z Tobą wiąże
swe nadzieje, a miłość, miłość nas rozgrzeje". Pół godziny później zasnąłem i pogrążyłem się w sen.

Ostatnie dni przed pójściem do szkoły spędziłem przyjemnie. Choć szczerze nudziło mi się jak cholera.

Pierwszy dzień w nowym roku szkolnym.
Zaczęło się. Już jacyś nowi zawitali do mojej klasy. Dziewczyna o imieniu Beata i chłopak o imieniu Andrzej.

Drugi dzień był dość jeszcze swobodny. Wiadomo od razu sprawdzianów nauczyciele nie będą robić. Musieli by być już naprawdę nienormalni. Odezwałem się do tego nowego kolesia z klasy, Andrzeja. Gość był spoko. Mocno wyluzowany i odjechane miał poczucie humoru. Pomyślałem, że może w końcu będę miał jakiegoś kumpla, który nie okaże się łajdakiem lub konkretnym idiotą.

Kolejne dni były nieco dziwne.
Ta nowa dziewczyna Beata przez kilka przerw patrzyła się na mnie jakby chciała, żebym do niej zagadał i poderwał ją. Pewnie i tak się mi tylko wydawało. Nie byłem przecież przystojniakiem. Na dodatek miałem straszne kłopoty z cerą. Mimo, że używałem różnych środków na trądzik. Do tego jeszcze mój zarost, który cały czas był co dla niektórych powiedzenia tekstem;

Ogol się człowieku.

Pierwszą moją oceną w szkole była czwórka z minusem z matematyki. To dobrze wróżyło na cały rok. Bynajmniej ja tak myślałem. Po szkole zazwyczaj jadłem obiad, odrabiałem lekcje, pograłem na komputerze albo kopałem szmacianą. Trochę się uczyłem, zjadałem kolacyjkę i szedłem spać. Nie zapominając przed pójściem do łóżka odmówienia wieczornej modlitwy. Zazwyczaj jeśli nie mogłem zasnąć włączałem sobie muzykę, która wręcz zawsze skłaniała mnie do snu.

Po trzech tygodniach nauki dowiedziałem się bynajmniej jak uczyli się nowi uczniowie z mojej klasy. Beata to była prawdziwa kujonica, a Andrzej to leń, nieuk, ale jak dla mnie to był naprawdę fajny kolo.

Och...nareszcie weekend.
W sobotę było naprawdę ciekawie. Pojechałem do kuzyna Piotra i Łukasza.
Łukasz robił sobie jakieś meksykańskie burrito, a Piotr grał na komputerze. Przywitałem się z obydwoma kuzynami. Z Piotrem pogadałem to i owo;

-Siema Pioter jak w szkole?
-Na razie dobrze, a u ciebie?
-U mnie też spoko. Tylko brakuje mi Roksany. Przez te ostatnie tygodnie w ogóle się do niej nie odzywałem. Trochę się boję, że już nigdy z nią sobie nie pogadam...
-Daj sobie z nią spokój. Poflirtuj z jakąś dziewczyną ze swojej klasy i umów się na randkę.
Wszedł Łukasz, powiedział;
-Co nowego słychać Artur?
-Nic nowego. Wszystko po staremu.
-Te, a wiesz, że Piotr napisał do swojej dziewczyny, że dla niej jest szmatą, głuptasem i takie tam?
-A kto kazał ci o tym mówić! Pilnuj lepiej swoich spraw, bo w ryj zarobisz!
z irytował Łukasza;
-No, dajesz. Prędzej to ty zarobisz w ryj!
-Pieprzę cię!
-Pieprzyć to ty możesz blondynki.
-Wole brunetki.
Wkroczyłem do akcji by uspokoić kuzynów;
-Hola chłopaki! Wrzućta na luz. Rzuciła cię twoja dziewczyna, Piotr?
-No. Napisała, że woli być sama.
-Nie chce mieć żadnego chłopaka?
-No nie chce. Bynajmniej teraz nie chce.
Wyszliśmy wszyscy na dwór. Na łąkę. Kuzyn Łukasz zapytał mnie dlaczego mój brat nie zawitał do nich...odpowiedziałem mu;
-Jego cały dzień nie ma w domu. Codziennie jeździ po wiosce ze swoimi kumplami i zarywają do dziewczyn.
-Aha.
Piotr zapytał się mnie czy nie chce sobie zajarać. Odpowiedziałem, że nie. On mnie namawiał, ale ja potrafiłem odmówić..;
-Nie, to nie.
-Kochasz dalej tą swoją dziewczynę?
-Anetę? Nie. Mam na to wyjebane, że mnie już nie kocha. Znajde sobie jakąś inną.
-Nie będziesz za nią tęsknił?
-Może trochę, ale wiesz ona już nie była dziewicą.
-Nie! A skąd wiesz? Powiedziała ci?
-Nie, nie mówiła mi, ale wiem, że ona kochała się z Rafałem.
-Jakim Rafałem?
-Moim kolegą. Rafał powiedział mi, że ją zaliczył.
-Serio?
-Serio, serio. Nie kłamie.

Gdy Piotr wypalił swoją fajkę, poszedłem z nim do domu. Pokazał mi litr wódki i chciał abym z nim ją obalił. Nie podobało mi się to. Owszem piłem już wódkę, ale tylko kiliszek na przyjęciu. On chciał żebym wypił jedną - drugą butelki wódki. Nie wiedziałem co odpowiedzieć. Na mój fart, tata zawołał mnie abym się zaczynał zbierać do chaty. Inaczej pewnie nie odmówiłbym picia alkoholu. Po powrocie do domu od razu napisałem Sms - a do tej całej Anety. Oto on;

-Dlaczego rzuciłaś Piotra? Nie odrzucaj jego miłości. On naprawdę Cię kocha.

Wcisnąłem przycisk"wyślij"i voila. Teraz tylko czekałem na odpowiedź . Po jakiś czterdziestu minutach zaczął dzwonić telefon...

Szybko pobiegłem odebrać telefon. To była Aneta, odebrałem. Aneta zaczęła dialogiem;

-Kim jesteś? O co ci chodziło w smsie, w którym do mnie przysłałeś?

Przedstawiłem się jako Artur, powiedziałem jej, że jestem kuzynem Piotra i to, że tak naprawdę o nic mi nie chodziło. Bo tak na serio nie wiedziałem co jej odpowiedzieć. Niepotrzebnie pisałem do niej tego Smsa. Na koniec szybko się rozłączyłem, a ona na szczęście nie próbowała znowu się ze mną połączyć.
Napisała tylko takiego esa;

-Powiesz mi w końcu o co chodzi?
-O nic. Zapomnij, że pisałem do ciebie tego esa.

No i dała mi dziewczyna spokój. Niepotrzebnie pisałem w ogóle do niej tego SMS-a. Postanowiłem jednak napisać do niej takiego sms-a;

-Co robisz?
-Leże na łóżku i słucham muzyczki, a ty?
-Nic ciekawego.
-Czyli?
-Siedzę i zajadam kanapki.
-Aha...no to smacznego.
-Dziękuję.

Potem przestaliśmy już do siebie pisać. Zjadłem trochę, umyłem się, z nudów zrobiłem kilka pompków, brzuszków. Pomodliłem się do Boga. Poszedłem spać.

Następny dzień nijako się dłużył i nudził. Co najgorsza była niedziela. Nie poszedłem na mszę świętą. Rzadko mi się to zdarzało. No, ale cóż, bywało i tak. Po południu wymyśliłem pomysł na nudę. Miksując muzę i tworząc amatorski projekt wideo. Wyszło mi całkiem, całkiem.
Wieczorem obejrzałem wiadomości i pogodę. Co rzadko mi się to zdarzało. Warto jednak było oglądać, ale kiedy widziałem co się dzieje na świecie. O dziwo sam nie wierzyłem. W dzisiejszym świecie rządził egoizm, chciwość, cynizm i niewierność. Nawet niektóre gwiazdy Hollywood mimo, że byli piękni i bogaci, a niektórzy nawet bardzo młodzi to byli próżni ludzie pławiący się w luksusie. Dzisiejszy świat, w którym żyłem była modą na skandal. Zwłaszcza gdy oglądałem serial taki jeden, ale nie powiem jaki. Zawsze można było liczyć na jakiś seksskandal, aferę narkotykową, romans na boku, czyli to co przedstawia ludzi próżnych i zepsutych. Jednocześnie to czyniło telewizję czymś ekscytującym.

Przeczytałem sobie kilka stron gazety i położyłem się do łóżka. Zanim poszedłem spać zastanawiałem się kim chciałbym zostać w przyszłości. Przez chwilę pomyślałem i zrobiłem sobie mały werdykt w głowie. Aktorstwo, odpadało za kiepsko się uczyłem, a po za tym nie zapamiętywałem dialogów za dobrze. Piłkarz? Nie. Nie grałem nawet w żadnym klubie młodziarskiej. Programing? Nie za bardzo. Aż taki dobry w grach komputerowych nie byłem. Ksiądz? Nie dało rady. Nie potrafiłem dobrze służyć Bogu. Sam nie wiedziałem kim chciałem być w przyszłości. Może bym został tancerzem? Zapisałbym się na jakiś kurs tańca. I tak jak za dawnych czasów byłbym w tym naprawdę dobry..

Poniedziałek.
Jak ja nie na widziałem poniedziałków. Znowu trzeba było iść do szkoły. Całe moje życie to jeden wielki schemat; dom – szkoła - komputer.
Ten dzień w budzie był okropny. Dostałem dwóje z historii i uwagę negatywną za to, że oplułem kolegę w twarz. Wkurzył mnie Wasil. Przezwał jedną z dziewczyn, ja zareagowałem i nazwał mnie dupkiem, oplułem go, no i mi się dostało. Wasil, kapuś! W jednej z przerw rozmawiałem z Andrzejem o nowym silniku honda. Jednak on w pewnym czasie przerwał o tym ze mną gadać i powiedział;

-Patrz! Lesbijki tam są.

Odwróciłem się i poczułem się nieswojo. Widziałem jak dwie starsze dziewczyny całowały się. Łee. Coś obrzydliwego. Szybko skierowałem wzrok na Andrzeja, powiedziałem;

-Dobrze, że nie wszystkie dziewczyny to lesby.
-Co ty? Żartujesz? Jak dziewczyny nie są lesbami to są zaćpanymi dziwkami lub całkowitymi prostytutkami.
-Co! Czy ty słyszysz samego siebie? Wiesz w ogóle co ty wygadujesz?
-Wiem matole! Mówi ci całkowitą prawdę.
Nieprawda! Nie wszystkie takie są.
-Jasne. A ty myślisz, że w jaki sposób się masturbuję.
-Co? O co ci chodzi?
-Wiesz, taka dziewczyna jak Malwina codziennie w toalecie dotyka mego penisa.
-Co?!!!!!

Odszedłem. Andrzej wcale nie był lepszy od reszty tych kretynów. Sam był nienormalny. Jego słowa mnie zbulwersowały.

Wiem, że to co czytasz jest krępujące, ale to całkowita prawda. Oto było moje 'cudowne' życie. Myślałem wtedy tylko o jednym, że chyba nigdy nie spotkam prawdziwego kumla, a zarazem przyjaciela.
Wieczorem tego samego dnia napisałem sms - a do Anety;

-Cio robisz?
-Słucham muzyki, a ty?
-Leże na łóżku.
-Ty jesteś Artur prawda?
-Tak.
-Ile ty masz lat?
-Piętnaście. Wiem, że dziewczyny nie pyta się o wiek, ale może powiesz mi ile masz latek?
-Trzynaście.
-Fajnie...masz chłopaka?
-Nie,a ty masz dziewczynę?
-Nie mam. Nie mogę znaleźć tej jedynej.
-A ja tego jedynego...Jak ci idzie w szkole?
-Średnio na jeża, a tobie?
-Dobrze.
-To dobrze. A jeśli mogę zapytać to ilu już miałaś chłopaków?
-Szczerze, ani jednego.
-A Piotr? To nie był twój chłopak?
-No co ty? !To był zimny drań. Teraz mnie troszkę wkurzyłeś.
-Wybacz, mam strasznego doła.
-Okej. Bynajmniej jesteś dość fajny, a jeśli chodzi o doła proponuję go zakopaćSmile
-Hehe ok.

Rozmowa się między nami skończyła.

Ostatnie dni we wrześniu były straszne.
Na przerwach siedziałem sam, na lekcjach zresztą też.

W czwartek nieoczekiwanie Andrzej nie mógł znieść, że siedzę sam. Usiadł koło mnie. Byłem w tym dniu na sto procent, a nawet dwieście procent, że Andrzeja coś gryzło;

-Andrzej. Co ty taki zamyślony? Coś się stało?
-Odpulaj sobie wieśniaku!
-Hej! Ja chcę ci pomóc, możesz mi zaufać.
-Ty? Dobry żart. Ja nikomu nie ufam.
-Wstydzisz się powiedzieć co cię trapi?
-Chuj cię to obchodzi!
Nauczycielka od biologii się na nas spojrzała. Zauważyła, że ze sobą gadamy.;
-Artur i Andrzej o czym tak rozmawiacie?
Andrzej się zachwiał, więc ja odpowiedziałem;
-Andrzej miał do mnie sprawę.
-To porozmawiacie sobie na przerwie, a nie na lekcji biologii.
-Ale tu chodzi o coś ważnego.
-Cisza! Dostajecie obydwaj uwagi.
Andrzej w tej chwili dostał wiatr w gadce;
-Nie, ja protestuję!
-Słucham? Chcesz odwiedzić czerwony dywanik u pani dyrektor?
-Mogę!!

Andrzej wyszedł z klasy. Niesamowite, wyszedł z lekcji. Ja bym się nie odważył. Pani od biologii szybko wybiegła za nim. Przez chwilę było mi go żal, a potem zrobiło mi się głupio, że doszło do takiej sytuacji. Trach! Pani od biologii przyszła razem z Andrzejem do klasy. Nauczycielka nie wpisała nam tych uwag, ale Andrzej miał chyba przerąbane.

Na przerwie poszedłem go przeprosić;
-Andrzej przepraszam cię za to co się wydarzyło na lekcji.
-Mogłeś nic nie mówić. No, ale trudno, na ostatniej lekcji idę na dywanik.
-Mogę ci jakoś pomóc?
-Idź sobie!...Albo zaczekaj.
-Więc co się dzieje?
-Jestem, jestem...jestem seksoholikiem.
-Co? Że jak?
-Jestem seksoholikiem!
-Ty? Tak w młodym wieku?
-Wiek się nie liczy.
-Jak do tego doszło?
-Jak byłem mały...Ach, nie wiem czy mogę ci ufać.
-Możesz. Jeśli uważasz, że nie można, to nie mów.
-Nie. Zaczekaj. Będąc dzieckiem ojciec mnie molestował seksualnie. Potem gdy stawałem się starszy oglądałem pornografię z siostrą...i kurwa jasna chodźmy stąd. Pójdźmy gdzie nie ma nikogo.
-Dobrze.
Poszliśmy na tyły, za szkołę. Opowiadał dalej;
-...Oglądałem filmy erotyczne zazwyczaj po drugiej w nocy. Zaczęły się budzić we mnie fantazje seksualne. Następnie była już masturbacja. Zacząłem uprawiać seks, najpierw z własną siostrą, potem z największym moim wrogiem, Sandrą i teraz nawet z Malwiną, i zupełnie z przypadkowymi dziewczynami.
-Andrzej! Kochasz się z byle kim?
-Tak bo to zaspokaja moją potrzebę intymną.
-A zabezpieczasz się przed stosunkami?
-Nie zawsze.
-Czy ty wiesz, co ty się wpakujesz?
-Wiem.
-Co zamierzasz powiedzieć dyrce z racji wyjścia z klasy?
-Powiem, że sprawa między nami była ważna.

Co jeszcze nie wiedziałem o Andrzeju? Bałem się o niego, miły z niego gość był mimo, że miał mroczne sekrety. Miałem nadzieję, że nie nabawił się żadnym HIV-em, czy też czasami któreś z jego zdobyczy nie zapłodnił. Byłaby afera, że hej!

W piątek.
Lekcje były dość fajne i przyjemne. Andrzej poprosił mnie abym poszedł dziś z nim do sklepu, by kupić prezerwatywy. Wątpiłem, że sprzedawczyni sprzeda mi ten towar. Moje obawy się sprawdziły. Poszedłem do stoiska i zebrałem paczkę prezerwatyw. Podszedłem do sprzedawczyni i zaczęło się;

-Czy ty czasem za młody nie jesteś?
-Jestem, ale to dla mojego ojca - ściemniałem.
-Więc proszę przyjść z ojcem. Nie sprzedam ci tego bez obecności dorosłej.
Andrzej potrzebował tego zabezpieczenia, więc nie mogłem go zawieść. Poszedłem do drugiego sklepu. Tu akurat sprzedawał facet miałem nadzieję, że chociaż z nim się dogadam;
-Dzień dobry panu.
-Dzień dobry, słucham co dla ciebie?
-Paczka prezerwatyw.
-Nie jesteś czasem za młody?
-Jestem, ale to dla mojego kumpla.
-Kumpel ile ma lat?
-Siedemnaście.
-Naprawdę?
-Nie. Tak naprawdę ma tylko piętnaście, ale proszę mi je sprzedać.
-Wiesz, że intymne związki w waszym wieku są niebezpieczne?
-Wiem, Proszę pana, niech pan mi je da. On je potrzebuje.
-Och, ta dzisiejsza młodzież...No dobra. Sprzedam ci je pod jednym warunkiem.
-Jakim?
-Że już nigdy nie będziesz mnie o to prosić.
-Obiecuję.
-No, masz tu paczkę i powiedz kumplowi żeby dobrze przeczytał instrukcję.
-Okej, nie ma sprawy. Dziękuję bardzo.

Instrukcję? Do czego mu była instrukcja? Skoro już korzystał prezerwatywy przy 'fikołkach'.

Szybko dałem prezerwatywy Andrzejowi i migiem pobiegłem na mój pierwszy kurs tańca do którego się zapisałem.

Nauczyciel tańca był wspaniały. Nauczał nas na pierwszej lekcji odpowiedniego łapania rytmu, który o dziwo w zależności od muzyki i taktu jest nieco odmienny. Oprócz tego wskazał nam, że taniec powinniśmy uznać za coś radosnego. Za dobrą zabawę i mile spędzony czas. Byłoby dobrze gdyby moje życie było jak taniec. Wtedy rzeczywiście nie doszłoby do mojej katastrofy. Wiem, że niektóre rzeczy, które opisuję są zbędne, ale chcę ci opowiedzieć jak to było w tym pierdolonym świecie.

Wieczorem jak to zawsze, odezwałem się do Anety;

-Hejka! Co u ciebie?
-Wszystko dobrze tylko chłopaka brak Sad
-Widziałaś mnie chociaż jak wyglądam?
-No. Na zdjęciu. Wyglądałeś na ładnego chłopca.
-Ty też na zdjęciu byłaś ślicznaSmile
-Na którym zdjęciu?
-W telefonie, u kuzyna Piotra.
-Wcale nie wyszłam ładnie.
-Nie, wręcz przeciwnie wyglądałaś pięknie.
-To miło mi, że tak mówisz Smile
-Dziewczyno... Bardzo mi się podobasz. Chciałbym cię teraz pocałować.
-Prosto w usta?
-Nie, w puliczek.
-Aha...A gdzie ty mieszkasz?
-W Wieldządzu.
-Tak daleko! Chciałabym się jakoś z tobą spotkać?
-Wiesz, ja też.
-Ale mieszkamy od siebie za daleko, bo ja mieszkam w Brzegu.
-To rzeczywiście daleko.
-No wiesz, muszę już kończyć wybieram się na imprezę.
-Fajnie. Baw się dobrze. Kiedyś może wybierzemy się razem na impre...?
-Może...Pa.
-Pa, Aneto.

W sobotę.
Rano dzwonił do mnie Andrzej na komórę;

-Cześć Artur! To ja Andrzej, wyskoczysz ze mną do mojej kumpeli?
-Mogę, a o której?
-Teraz!
-Teraz?! Dobra tylko się przebiorę i jadę. Spotkajmy się na krzyżówkach.
-Okej.

Przebrałem się w zajefajny t-shirt i ekstrafarciarskie spodnie, i ruszyłem w drogę. Spotkałem Andrzeja na krzyżówkach. Daliśmy sobie cześć. Pojechaliśmy do jego kumpeli. Dojeżdżając na miejsce przywitał mnie dość z atrakcyjną dziewczyną o imieniu Kasia. Wszedliśmy do jej domu, Andrzej już zaczynał świrować;

-Artur choć tu na chwilę.
-Co chcesz?!
-Dzisiaj czeka cię weekendowy seks z Kasią. Chyba wziąłeś ze sobą kondony?
-Nie brałem niczego! Po za tym nie będzie żadnego seksu.
-Ja na wszelki wypadek się zabezpieczyłem.
-Chcesz ją przelecieć?
-No. Wiesz ona jest seksowna. Zobacz tylko na jej nogi są takie apetyczne. Jej tyłeczek to gorączka złota.
-Co ty czaisz?
-Czaje fakty kolego.

Andrzejowi zupełnie odbiło. 'Weekendowy seks'? Co to miało znaczyć? On tu przyszedł ze mną aby zabawić się z Kasią? Co on chciał! Trójkącik, seks zbiorowy?!!

Andrzej zaczął rozmawiać z Kasią. Ja przez całą rozmowę odezwałem się z dwa – trzy razy. Rozmawiali o imprezie, którą chcą zrobić u Katarzyny w dzień Andrzejkowy. W sam raz na imprezę. Duża chata i świetne możliwości zrobienia dyski w domowym zaciszu. Po dość dłuższej rozmowie Andrzej powiedział mi abym wyszedł i że za chwilę do mnie przyjdzie.

Wyszedłem, ale zanim Andrzej zabrał swoje manatki minęło blisko dwadzieścia minut.;

-Co tak długo tam robiłeś?! Czekam tu już ze dwadzieścia minut!
-Wybacz kolego. Musiałem przez chwilę pokochać się z Kasią.
-Co? Znowu to zrobiłeś.
-A jak. Gdy wyszedłeś to ona chciała ze mną zaszaleć i poszło nam całkiem sprawnie.
-Nieważne. Powinieneś się leczyć.
-Bo jestem seksoholikiem?
-No właśnie. Zobaczysz zostanie ci to do końca życia i nigdy nie będziesz miał żadnej dziewczyny na stałe.
-pierdolisz!!

Andrzej odprowadził mnie do domu i pożegnał się ze mną. Wszedłem do domu i od razu dowiedziałem się, że mój brat to alkoholik i palacz. Ojca ledwo nie było w domu to ten zaczął jarać i chlać browarka z kolegami;

-Co tu się dzieje?
-A co nie widać? Relaksujemy się.
-Fajny relaks, rzeczywiście! Wyjdźcie stąd na dwór!
Jeden z koleżków Przemka zaczął skakać.
-Bo co?
-Jajco. Wynocha, bo powiem wszystko tacie!
-Taki z ciebie kapuś?
-No i co mi zrobisz?
-Chłopcy z kopmy go.

Zaczęło się mordobicie, nawet mój własny brat mnie bił. Nie miałem szans. Ich było trzech, a ja sam. Szybko położyli mnie na deski. W pewnej chwili zacząłem tracić przytomność. Brat zareagował;

-Dość! Dobra dostał już za swoje, chodźmy stąd.
-Masz rację. Idziemy od tego dziwactwa.

Leżałem tak przez dłuższy czas. Płakałem, pomyślałem o Anecie, tylko ona tak naprawdę była w porządku. Reszta młodzieży była dla mnie obcym środowiskiem. O wiele lepiej zawsze czułem się w towarzystwie dorosłych. Bo tak naprawdę oni są fantastyczni. Nie ma ciągle słów na 'k' i 'h'. Myślą o bardzo ważnych rzeczach. O tym co dzieje się na świecie, mile i wspaniale przypominają sobie dni gdy byli młodzi. Wspominają czas, który spędzili szczęśliwie...

Bardzo tęskniłem za swoją mamą. Choć już pewnie o tym wspomniałem, że zginęła gdy miałem jedenaście lat. To jednak dzięki niej na tym świecie pożyłem nieco dłużej. Ona uratowała mi wtedy życie. Jechaliśmy samochodem późno wieczorem. Jakiś prawdopodobnie nietrzeźwy kierowca wjechał nam na drogę... Matka wyrzuciła mnie przez drzwi samochodu, ale ona nie zdążyła wyskoczyć i przez to umarła. Wstyd mi, że całe jej poświęcenie poszło na nic przeze mnie....

Na dobre zawitał Październik. Kolejny miesiąc, który odbył się z kolejnymi mocnymi scenami mojego życia.

Zaczął się trochę nerwowo. Drugi października.
Jeden z koleżków wytyka mi, że jestem gejem. Kto takie głupoty wygadywał w tej chrzanionej budzie! Uwierz mi, że był to Andrzej. Powiedziałem mu osobiście kilka gorących słów!
Podszedłem do Andrzeja i złapałem go za kark. Powiedziałem;

-Ty jebana kurwo! Jeśli jeszcze raz będziesz pierdolił o mnie takie chujostwa to tak ci przypierdolę, że rozjebię ci ten jebany ryj!

Troszeczkę może mnie przyniosło, ale miał drań za swoje. Miał szczęście, że przez kolejne dni udało mu się temat z homoseksualizmem zamknąć. Ja mu wybaczyłem i dalej się kumplowaliśmy. W pierwszym weekendzie, w październiku zostałem na noc u Andrzeja...

Nic szczególnego nie robiliśmy. Pograliśmy w gry komputerowe, kopaliśmy zośkę. Zaś całkiem wieczorem Andrzej zadzwonił pod numer prostytucji;
-Andrzej no co ty? Nie wygłupiaj się. Nie dzwoń!
-Peniasz? Wyluzuj. Nie chcesz posłuchać wystękiwania czik?
-Właściwie, okej, dzwoń!

Andrzej zadzwonił, ale jazda była! Kobieta w słuchawce zaczęła szaleć. Chciała dotykać Andrzeja ciało. Chciała z nim zgrzeszyć. Gdy wysłuchiwałem te wszystkie wulgarne słowa kobiety, postękiwania i i pragnienia no to...sam wiesz. Coś mi urosło w dolnej partii mojego ciała.
Noc była bombowa. Andrzej i ja gadaliśmy na każdy możliwy temat. Siągnął po browary będące pod łóżkiem i zaczął chlać. Ja oczywiście zrezygnowałem z picia;
-Czemu Artur nie chcesz się ze mną napić?
-Bo ja po prostu nie piję.
-Aha. Ja bez alkoholu nie mógłbym żyć.
-A to niby czemu?
-Nie wiesz co tracisz. Po za tym piwko oczyszcza nerki.

Andrzej wypijając kilka piw momentalnie zasnął .Ja natomiast pisałem z Anetą. Chociaż tak szczerze to był normalnie flirt.
W drugim tygodniu tego miesiąca odwiedziłem moich kuzynów. Chłopacy siedzieli w pokoju i oglądali film ,a dokładniej jakąś komedię romantyczną;

-Siema chłopcy. Co tam u was słychać?
-Nic nowego. Same nudy - odpowiada Piotr.
Łukasz natomiast zaproponował mi wyjście do jego kumpla;
-Artur pójdziesz ze mną do Stefcia?
-Po co?
-Muszę mu oddać płyty, a samemu nie chce mi się iść.
-Daleko masz do niego?
-Niespecjalnie. To jak idziesz, czy nie?
Piotr wtrącił swoje trzy grosze.
-Łukasz może mu po prostu nie chce się iść do twojego kumpla.
Łukasz powiedział do mnie;
-To idziesz, czy nie? A ty Piotrze się zamknij!
-Dobra, idę.

Szedliśmy w stronę Stefcia . Na krzyżówkach było słychać głośne łubu - du. Muza na maksa była rozpuszczona. Łukasz podejrzewał, że to w domu Stefcia tak waliło. Po krótkim jednak czasie głośna muzyka ucichła.
Byliśmy na miejscu. Zadzwoniliśmy. Tata Stefana otworzył nam drzwi i zawołał kumpla Łukasza. Przyszedł i odprowadził nas do swojego pokoju.

Łukasz jak zaczął nawijać z tym jego kumplem to nie mogli skończyć...
Zaczęło się ściemniać, wypiliśmy herbatę i nareszcie wtedy ruszyliśmy do domu.

Odprowadzający nas jeszcze Stefan spotkaliśmy kolesi, którzy wyglądali na jakiś poważnych ludzi. Zaczęło się robić nie ciekawie. Gdy kolesie podeszli bliżej wmawiali nam jakieś dureństwa;

-Co wy robicie na naszym terytorium?

Łukasz odpowiedział im;

-Jakim waszym terytorium? Nie widzę żeby było podpisane.
-Wątpisz kurduplu!
-Tak, wątpię.

Nie potrzebnie Łukasz tak odpowiadał tym gościom. Kolesie rozpoczęli z nami bójkę. Nie chciałem się bić, ale w obronie własnej musiałem. W pewnym momencie jeden z tych gości poległ na ziemi. Drugi się wycofał i uciekł. Sprawdziliśmy co z tym drugim...Stefan powiedział;

-Sprawdź Artur co z nim.
-Dobra.
Sprawdziłem, ten facet nie żył!
-o kurwa!
-Co jest Artur?
-On nie żyje! Nie żyje!
-No to przejebane.
-I co teraz? Czemu kurwa musiałeś mu tak mocno przylutować, Stefan!
Tym razem ja się odezwalem;
-Dzwonimy po policję.
-Oszalałeś! Dostanę kilka lat odsiadki. Zgniję w pierdlu! Bo jestem już pełnoletni. - oznajmił Stefan.
Nagle ten kolo którego uważałem, że nie żyje, wstał.
-Artur. Zobacz, on żyje. Och, całe szczęście! Stefan masz farta.
Ten niby umarlak przemówił?;

-Wy gnidy! Chcieliście mnie zabić! Niech tylko was spotkam z moją liczną grupą, dostaniecie po mordach!
Chłopaszek uciekł, a ja zastanawiałem się jak to możliwe, że on żył.
Przecież gdy zajrzałem na puls nie było go czuć...pomyślałem, że to przez moje emocje, które były tak duże. Źle zinterpretowałem puls. Mogłem lepiej sprawdzić oddech człowieczka. Od razu wskazało by czy żyje, czy też nie.

Po takim dniu jak tym nie mogłem zasnąć. Na szczęście gdy włączyłem muzyczkę, słuchając Snoop Doga i Jaya - Z uspokoiłem swój organizm i zasnąłem.
Nie przeczytałem jeszcze tekstu, bo jest dość spory, a mam swój tekst na głowie. Jednak pewna rzecz rzuciła mi się w oczy - człowieku, emotikony w opowiadaniu ? Wink
Że tak powiem: coś Ci poważnie nie wyszło.

Opowiadanie w większości składa się z dialogów (niezbyt lotnych), co według mnie jest poważnym minusem. Jeśli już opis się pojawi, to jest tak drewniany, że słów brak.
Rada? Dużo czytaj. Nie tylko książki - przyda Ci się choćby to, co inni zamieszczają w "kąciku literata". Znajdziesz tam wiele porad i ćwiczeń.
Popracuj trochę, a na pewno rozwiniesz styl. Wiem, co mówię - sama pisałam w podobny sposób kilka lat temu.

Pozdrawiam, Mes.
Okej, dzięki za krytykę. W takim razie nie będę kontynuował tego wątku.

P.S.[człowieku, emotikony w opowiadaniu] - eksperymentowałem :0
Hmm przerwy między każdym dialogiem były zupełnie niepotrzebne i tylko przeszkadzały w czytaniu,więc je usunąłem,gdyż nie miały żadnego zadanie stylistycznego,mam nadzieję,że się nie gniewasz.

Jutro napiszę Ci ocenę opowiadania

Pozdrawiam
X
Akapity tworzymy poprzez postawienie w miejscu wcięcia tagu
Kod:
[p]
oraz tagu zamykającego na końcu akapitu:
Kod:
[/p]
i miast:

'Kolejny i ostatni dzień z moim kuzynem.
Wstałem z łóżka. Zrobiłem co trzeba i pojechałem rowerem do Roksany. Tak bardzo się za nią stęskniłem.'

Wygląda to:

'Kolejny i ostatni dzień z moim kuzynem.[/p]
Wstałem z łóżka. Zrobiłem co trzeba i pojechałem rowerem do Roksany. Tak bardzo się za nią stęskniłem.'

Cytat:Kolejny i ostatni dzień z moim kuzynem.
Wstałem z łóżka. Zrobiłem co trzeba i pojechałem rowerem do Roksany. Tak bardzo się za nią stęskniłem.
Zadzwoniłem ładnie(?) dzwonkiem do jej mieszkania. Wyszła mama ukochanej, powiedziałem;( : )
Dlaczego każde zdanie jest w nowym akapicie? I sprawa najważniejsza - strasznie mi tu brakuje opisów, takie to suche - zrobiłem to, to i to. I co? I nic, zero, nie wiem o czym mam myśleć, nie wiem na co mam patrzeć.

Cytat:-Dzień dobry! Zastałem Roksanę?
W tej chwili jej matka zawołała moją dziewczynę;
-Roksana, ktoś do ciebie!
Stawiamy dwukropki, NIE średniki. Stawiamy spacje po myślnikach. Nie piszemy każdego zdania w nowej linijce.

Cytat:W szybkim czasie stanęła przede mną...;
A tu po co ten średnik na końcu?

Cytat:-Cześć króliczku, dlaczego ostatnio się nie odzywasz?
-Wiesz, muszę ci o czymś powiedzieć.
-O czym??
-Z nami już koniec Artur.
Suchy dialog, bez emocji, bez wstawek, bez opisów - jak i reszta, nierealna, pijana i brzydka - wyobrażasz sobie taką rozmowę na żywo, w prawdziwym świecie nastolatków? To mi raczej wygląda na denną telenowelę.

Cytat:-Rzucasz mnie? Ależ kochanie(,) dlaczego? - (W)w moich oczach pojawiła się łza.
Reszty dialogów już nie będę wypominać, po prostu poczytaj o zapisie dialogów, np. w Kąciku Literata tu na forum.

Cytat:-Co się stało przez te dni, które nie byliśmy ze sobą? - łzy były coraz większe
Kropka na końcu. Ile razy czytasz tekst przed wysłaniem?

Cytat:-Ależ kochanie?
Dlaczego to jest pytanie?

Cytat:-Przestań! Nie mów już do mnie kochanie. Zapomnij o mnie, i już. Żegnaj.
Ten przecinek przed 'i' zbędny.

Cytat:Drzwi się zamknęły. Moje serce waliło z bólu. Byłem nieszczęśliwy i zdruzgotany.
Wróciłem do domu. Wszedłem do swojego pokoju i zacząłem płakać jak noworodek. Piotr to zauważył i miałem to praktycznie w gdzieś. Piotr skierował do mnie pytanie;
Ja zrobiłem to. Potem to. Piotr zrobił to. I Piotr zrobił to - czy to ma sens, czy to wygląda, czy to daje do myślenia, pozwala pobudzić wyobraźnię, wnosi coś do tekstu? Przemyśl to sobie i odpowiedz sam na to pytanie.



Więcej wielkich błędów nie widzę - wypisując wciąż musiałabym powtarzać to, co wyżej. A więc ogólnie - do poprawy, zapis i merytoryka - wszystko. To wygląda jak zaledwie szkic.
Na przyszłość - dogłębne sprawdzenie pod względem wykazanych wcześniej przez kogokolwiek błędów, przede wszystkim tych w zapisie.
Jeśli o treść chodzi - melodramat pełną parą, jak już wcześniej pisałam. Nie poruszyło mnie ni jak, tym bardziej, że nic tu z emocji, nic z wyobraźni, po prostu suche, sztywne słowa.
Nie będę pisał o warstwie technicznej,bo już dosyć dużo o tym napisali moi rówieśnicy.
Skupmy się na tym co ten kawałek generalnie ma przekazać? Jak dla mnie jest strasznie suchy,sztuczny. Jestem osobą (jeszcze) nastoletnią a mimo to świat w Twojej powieści jest dla mnie inną planetą. Brakuje tutaj emocji,jakiejś akcji,czegokolwiek.

Popracuj jeszcze trochę

2/5

Pozdrawiam
X
Technicznie już chyba wszystko zostało powiedziane, więc nie będę powtarzać. Powiem Ci tylko jakie jest moje ogólne wrażenie.
Gdy przeczytałam wstęp pomyślałam sobie że może krócej by było gdybyś umieścił w nim po prostu wszystkie możliwe oznaczenia PEGI, ale może być ciekawie. Ale kiedy zaczęłam czytać to wręcz poczułam się zniesmaczona i pomyślałam sobie że jeśli w takim stylu mają być fragmenty erotyczne to przestałam czytać. W dodatku brak fabuły powoduje że nie bardzo chce się czytać.
Pozdrawiam
Kasandra