Via Appia - Forum

mam swoją melodię
którą budzę uśpioną muzę
pomiędzy wierszami

wstaje powoli we włosach
błyszczących od snów
i patrzy na mnie
jakby chciała coś powiedzieć

biorę wtedy pióro do ręki
i zapisuję kartki płynące
słowami pod jej stopy

kładzie się z powrotem
i znika w pościeli
a ja ciągle piszę
patrząc na jej nagie ramiona
którymi za chwilę
zawoła mnie do siebie

biała niewolnica
moich skrytych myśli

klimatycznie, technicznie dobrze.
ładnie podszedłeś do tematu, podoba mi się.
i co najważniejsze - obrazowo!

Dobry wiersz. Bardzo klimatycznie opisany proces twórczy. Wychodzi Ci ten subtelny styl ( mam nadzieję, że się nie obrazisz, ale tak odbieram Twoją twórczość ).

Pozdrawiam.

FantaSmaGoria, cieszę się, że tak to odbierasz i dziękuję za czytanie

---

Sundance Kid, to przecież brzmi, jak komplement dla poezji i dla mnie... subtelne obrazy o mocy kopnięcia konia. Tego szukam ostatnio Pozdrawiam i dziękuje za wizytę