Via Appia - Forum

wrzeszczcie z wściekłości weneckie demony
w czarach nieczystych zanurzcie swe twarze
obmyjcie w nich gniewu skrwawioną posoką
bólem wyrywnym pulsujące głowy

wytrzyjcie je w jedwab
śliski sukienek
weneckich nierządnic
chlubiących się sztuką

walnijcie w gongi
lub inne żelastwa

śmiejcie się w grzmocie
i zgrzycie i huku

wykrzywcie twarze w obrzydłym grymasie
demony piekielne
weneccy panowie

w atłas rękawic ubierzcie pazury
pudrem przysypcie lic waszych blaski
jaskrawiem strojów przyćmijcie pawie
idźcie do dworów idźcie na bale

usta spragnione zanurzcie w winie
palce złaknione w młodej dziewczynie
tańczcie Panowie bawcie Panowie

zdrowie zdrowie i jeszcze raz zdrowie!

Hmm... Mam mieszane uczucia. Z jednej strony wydaje mi się, że to dobry kawałek poezji. Ale brakuje mi tu rytmu. Wiersz jest niepłynny przez nagromadzenie gierek słownych. Ta aliteracja w pierwszym wersie to niezbyt fortunny zabieg, moim zdaniem. Grozi połamaniem języka zanim jeszcze można się na dobre zanurzyć w treść utworu.

Pozdrawiam.
-rr-

Hmm rzeczywiście pierwsza zwrotka mogłaby pełnić rolę ćwiczenia logopedystycznego. Ja czytałem ją tylko w myślach więc miałem trochę łatwiej.

Bardzo zręczna szermierka słowna. Ja czuję barokowy klimat wrzeszczący z tego obrazu. Przyznam się, że trochę się gubię gdyż nie bardzo znam się na klasycznej sztucę. Czy chodzi o Panów włoskich dostojników? Czy może weneckich mistrzów malarstwa z XVI w.? Wenecja kojarzy się również z bankierami. Bogate mieszczaństwo? Zostawiłeś pole do interpretacji mimo iż jest to wiersz klasyczny. Sam zabieg demonizacji, jest dość przebiegły. W ten sposób możemy w scence umiejscowić nas, lub nawet nie możemy umiejscowić nikogo, przez co czuć trochę mistycyzm chrześcijański. Stali się warchlakami piekieł już za życia?

Mimo że nie przepadam za tego rodzaju poezją, malarstwem. To jednak znalazłem tutaj coś dla siebie. Jeśli muzyka klasyczna przyciąga punkowca, to coś w tym jest.

Pozdrawiam Tajm