Via Appia - Forum

"Wzięłaś mnie za rękę, nauczyłaś mnie wszystkiego,
Obiecałaś mi, że zawsze będziesz przy mnie,
Przyjąłem twoje słowa i uwierzyłem
We wszystko, co mi mówiłaś,
A teraz co mi z tego zostało?
Ból , smutek i żal,
Chciałbym móc znowu cię dotknąć,
Chciałbym móc wciąż nazywać cię przyjacielem,
Oddałbym wszystko,
Będę przechowywać wspomnienie o tobie,
Póki znów się nie spotkamy."

Pisze z pracy - wiec brak PL znakow.
Podobalo mi sie. Ciekawe jest to, ze ciezko odgadnac do kogo tak naprawde skierowany jest ten wiersz, oprocz tego, ze jest to kobieta. Moze to byc mama, babcia, kochanka, zona, mozliwosci jest wiele! To duzy plus, ze wiersz sam w sobie jest niedopowiedzeniem.
"Poki znow sie nie spotkamy" - to tez jest bardzo wieloznaczne!
Well done!

I mnie się podoba.
[tak, kolejny skok w stare treści]

Zgadzam się z Rootem, wieloznaczność to plus tego wiersza.
Mam co do niego jakieś tam własne odczucia, jednak to nie miejsce i pora na ich rozpisywanie.


;]


Pozdrawiam, Duś

Dobry, ale jak dla mnie za dużo interpunkcji. A wiersz ogółem zaiste wieloznaczny.