Via Appia - Forum

Pełna wersja: Władysław Łokietek – Niski wzrostem, silny duchem
Aktualnie przeglądasz uproszczoną wersję forum. Kliknij tutaj, by zobaczyć wersję z pełnym formatowaniem.

Jak już wspominano w poprzednim artykule, przy okazji wstąpienia na tron króla czeskiego Wacława II, Łokietek został wygnany z kraju i schronił się na Węgrzech. Wacław zmarł w 1305 roku, przekazując władzę w Polsce swemu synowi. Książę Łokietek, wraz z posiłkami węgierskimi, wkroczył wtedy do podzielonego państwa i zaczął powolny marsz w celu odzyskania kontroli nad utraconymi ziemiami.[/p][/align]
Następca króla czeskiego nie chciał rezygnować z kontroli nad prowincjami polskimi. W jego zamyśle było kontynuowanie polityki swojego ojca. Widząc wzrastającą pozycję kujawskiego księcia, zorganizował wyprawę wojenną mającą na celu ponowne wyparcie Łokietka z terenów Polski. Na jego szczęście, władca czeski został zamordowany skrytobójczo w Ołomuńcu na Morawach. Władysław, zaproszony przez możnowładztwo małopolskie, objął władzę nad Małopolską. [/p]
W czasie zawirowań na polskim tronie, Krzyżacy skrzętnie przygotowywali plan podboju kolejnych ziem. Łokietek, nie mogąc pozostawić na Pomorzu znaczących sił, przekazał władzę nad tamtym terenem swoim namiestnikom – potężnemu rodowi Święców. Jednak próżno było doszukiwać się u nich lojalności, gdy po otrzymaniu obietnicy zachowania swoich ziem i urzędów, oddali Pomorze Brandenburczykom. Na pomoc wezwani zostali... Krzyżacy. Z łatwością wyparli okupantów i sami zagarnęli te ziemie pod pozorem nie zapłacenia im za interwencję. Łokietek nie był już w stanie odzyskać utraconych terenów.[/p]
Tym razem szczęście znów uśmiechnęło się do księcia, gdyż zmarł jego zagorzały wróg – Henryk III Głogowczyk. Nie czekając, aż jego synowie podzielą między siebie ziemię wielkopolską, Władysław ruszył z interwencją wojskową i w krótkim czasie zajął sporne tereny wraz z Poznaniem. Od teraz Łokietek dysponował dwoma dużymi prowincjami piastowskimi – Małopolską oraz Wielkopolską złączonych księstwem łęczyckim i sieradzkim. Do tego dochodziła jeszcze jego ojcowizna – Kujawy. Zjednoczenie tych ziem było podstawą do wystosowania supliki do papieża. W dokumencie tym przedstawiano ciężki los chrześcijan w podzielonym państwie, bez koronowanego króla, wkrótce potem otrzymał aprobatę Jana XXII. Władysław Łokietek został koronowany na Wawelu w roku 1320 przez arcybiskupa Janisława, potwierdzając tym samym dominującą pozycję Małopolski w zjednoczonym państwie. Tym wydarzeniem kończy się trwający 182 lata okres rozbicia dzielnicowego.[/p]
Obradujący w Inowrocławiu sąd papieski przyznał Polsce Pomorze Gdańskie wraz z pokaźnym odszkodowaniem, który mieli wypłacić Krzyżacy. Ci jednak odwołali się do samego papieża, przez co sprawa została zawieszona w czasie. Zacieśnił się również sojusz antyczeski między Łokietkiem, a węgierskim królem Karolem Robertem. W międzyczasie, zaborcze działania Krzyżaków doprowadziły do zbliżenia polskiego króla z Litwinami. To przymierze spowodowało jednak pewne problemy, gdyż Krzyżacy zaczęli głosić, iż Łokietek sprzymierza się z poganami w walce z chrześcijanami. [/p]
Nieudana wyprawa, mająca na celu zwasalizowanie Mazowsza w 1327 roku, doprowadziła do podpisania sojuszu Czesko-Krzyżackiego w Toruniu. Władysław przekonał się jak bardzo niebezpieczne jest to przymierze już dwa lata później. Wybuchł wtedy konflikt w wyniku którego Polska utraciła ziemię dobrzyńską. Kolejna wyprawa czesko-krzyżacka zaplanowana była na szeroką skalę. Jednoczesny atak z dwóch stron miał doprowadzić do oderwania Wielkopolski spod władzy Łokietka. Krzyżacy w sile ok siedmiu tysięcy zbrojnych przekroczyli Wisłę pod Płockiem i ruszyli do punktu zbiorczego pod Kaliszem, gdzie zamierzali połączyć się z głównymi siłami czeskimi. Jednak po kilku dniach oczekiwania stało się jasne, że sprzymierzone oddziały nie nadejdą. Najeźdźca zaczął więc odwrót.[/p]
Władysław zapragnął spróbować szczęścia w boju i z sześciotysięczną armią konną uderzył na Krzyżaków. Krwawą bitwę wygrali ci drudzy i pod euforią zwycięstwa zdecydowali się zająć Brześć Kujawski. Podzielili więc siły na dwa kontyngenty – jeden rozłożył się tuż przy zamku, drugi w niedaleko położonej wsi Radziejów. Polacy, wykorzystując element zaskoczenia, zaatakowali oddział pod Radziejowem zadając Krzyżakom dotkliwe straty. Dopiero gdy padła chorągiew zakonna, jej spanikowane oddziały rozpoczęły chaotyczny odwrót. Wtedy też Łokietek zadecydował o wykonaniu fatalnego w skutkach ataku. Podążając za uciekinierami postanowił najechać główne siły krzyżackie. Ci, uprzedzeni przez nadciągających niedobitków, przegrupowali się i ruszyli na spotkanie przeciwnikowi. Obie armie natarły na siebie pod Płowcami i tutaj wojsko Władysława poszło w rozsypkę, Krzyżacy natomiast wycofali się na swoje ziemie.[/p]
W ciągu następnych lat doszło do kolejnych ataków ze strony zakonu, lecz spory terytorialne miały zostać rozsądzone dzięki międzynarodowemu arbitrażowi. Jednak jego wyniku nie dane było już doczekać Łokietkowi. Władca, swoje ponad siedemdziesięcioletnie, burzliwe życie, zakończył w 1333 roku i jako pierwszy monarcha spoczął w katedrze wawelskiej, dając w ten sposób początek królewskiej nekropolii. [/p]
Mogłeś więcej napisać o Karolu Albercie, ale jest ok Smile
Łokietek to jedna z najciekawszych postaci w historii Polski, na podstawie jego biografii można by stworzyć świetny film.

Popełnił wiele błędów w polityce zagranicznej, przede wszystkim doprowadził do zbliżenia dwóch naszych wrogów (Czechy i Zakon). Dobrze, że syn okazał się wybitnym dyplomatą, bo inaczej mogłoby być krucho z Polską.
(27-12-2010, 22:57)Borek napisał(a): [ -> ]Łokietek to jedna z najciekawszych postaci w historii Polski, na podstawie jego biografii można by stworzyć świetny film.

Tak jak o innych władcach piastowych, którzy byli nietuzinkowymi osobami, a wydarzenia, w których brali udział, mogłyby posłużyć jako tło do wspaniałego filmu. Szkoda jednak, że Polska kinematografia zapatrzona jest w husarii i czasach upadku Rzeczpospolitej...
BTW: a dlaczego pominąłeś Przemysła ll? Jakby nie patrzeć król, choć panował bardzo krótko, i to chyba tylko w Wielkopolsce. Mogłeś coś wspomnieć o Henrykach Śląskich, i o bitwie pod Legnicą.
O Przemyśle II rzeczywiście nie napisałem niczego. Sam nie wiem w sumie czemu... Natomiast o książętach śląskich (Henryk Brodaty i Henryk Pobożny) napisałem dwa artykuły nawiązując do bitwy pod Legnicą również. Są one na którejś kolejnej stronie. Zaginęły pośród lepszej lektury innych użytkowników Wink