Via Appia - Forum

Za górami, za lasami
Jest podobno świat miłości,
Co prowadzi nas schodami
Poprzez sensu zawiłości.

Za drogami i ścieżkami
Jest ukryta gdzieś daleko
Siła, która się wraz z nami
Nagle staje snów kaleką.

Za otuchą oraz wiarą
Czeka na nas oczyszczenie,
Co wyrzyma z nas łzę starą
Oraz daje pokrzepienie.

Za miłością i rozstaniem,
Choć to może dziwne trochę,
Czeka siła i wahanie,
Gdy nadzieje ciągle płoche.

Ale w wielkiej chmury pyle,
Gdy będziemy już tak blisko
Znów popłynąć krew nam w żyle
I przywrócić może wszystko.

Znowu w czasu atramencie
Umaczaną z nas stalówką
Chcę dopisać w testamencie
Wyszeptane tęskne słówko.

Bardzo mi się podoba pabro68. Skojarzyło mi się w wizjami jakie miał Mahomet, ale tylko dlatego, że aktualnie czytam Koran. Miał bardzo poetyckie wizje, dosiadł wierzchowca i po prostu odjechał... ja też odjechałem jak czytałem ten kawałek, bo do tej pory mam słabość do poezji romantycznej.

Pozdrawiam.

Jak dla mnie wiersz jest dobry/bardzo dobry.Zazdroszczę Ci łatwości z jaką wydajesz posługiwać się rymami,pisząc nawet o sprawach ważnych.Jak już kiedyś pisałem,jedne z lepszych wierszy na tym forum.
A co do tego wiersza to jedyne do czego mam zastrzeżenia to koniec wiersza.

Cytat:Chcę dopisać w testamencie
Wyszeptane tęskne słówko.

brzmi to jak jakieś życzenia czy wyliczanki z podstawówki według mnie.No i rym "stalówką-słówko" trochę zgrzyta.Tak poza tym wiersz jak pisałem bardzo przyzwoity-4/5.

No, powiem szczerze, że sama końcówka też mnie trochę zawiodła, ale całość jak najbardziej.