Via Appia - Forum

Patrząc na płatki śniegu,
nic w nich nie widziałam,
kształtów, błyskotek, kolorów,
jak wówczas, gdy kilka lat miałam.

Puszysty i biały mienił się
tylko dla mnie,
tysiącem barwnych iskier
jak noc w karnawale.

Dzisiaj zmieszany z błotem,
jak nędzny człowiek,
który z pokorą odchodzi,
by odbyć podróż do nikąd.

Stracił przyjaciół wielu, tych
co zapewne nimi nie byli.
Serce jednak ból ściska,
wszyscy odeszli w jednej chwili.

A życie toczy się dalej,
legenda prawdzie jest bliska.
Kto raz zawiódł zaufanie,
tak łatwo go nie odzyska.

30 listopada 2009
Abigel

Cytat:A życie toczy się dalej,
legenda prawdzie jest bliska.
Kto raz zawiódł zaufanie,
tak łatwo go nie odzyska.

True... true... Ruszył mnie ten wiersz bo znalazłem w nim coś z mojego życia... Bardzo ciekawie piszesz. Chciałabyś dołączyć do Gildii Poetów?

Co prawda to prawda... bardzo życiowy wiersz trochę rymy się gubią raz są raz ich nie ma (chodzi mi o 2 zwrotkę) ale wiem dobrze, jak z nimi trudno, aby pasowały do myśli, uczuć, które chcemy wyrazić... powodzenia dalej, pozdrawiam

Bardzo dziękuję za opinie i pozdrawiam.
Dziękuję również za zaproszenie do nowej grupy

no tak moja kolej

Wiersz porusza. Ale ja jednak wolałbym więcej uczuć nie wiem może to przez moje zakochanie, ale jakoś tak mało w tym uczuć. Jest oczywiście dobrze ale jak będzie więcej to nie będzie przesytu i będzie bardzo dobrze

Pozdrawiam

W prostych słowach z niezłą puentą, w równym rytmie myśl zaklęto.