Via Appia - Forum

widzę
widzę
widzę oczy
nie twoje
niczyje
za kratami
całkowitego poznania

widzę
widzę
widzę jak mkną
gwiazdy nieziemskie
spokojnie
z gracją
bez człowieka

widzę
widzę
widzę poruszyciela
istnienia niebytu
zgorączkowanej
idealności
kłamstw prawdy

widzę
widzę
widzę więzienia
broni człowieczeństwa
nienawiści
dzierżącej człowieka
z powątpiewaniem

widzę
widzę
widzę wartości
nie będzie
niedługo
kształtu etyki
moralności chaosu

widzę
widzę
widzę czas
niszczący
przed końcem
piasku klepsydr
na stole poruszyciela

Jak dla mnie za dużo egzaltacji, a za mało poezji. Nie podoba mi się ten "poruszyciel", dziwaczne określenie.



Pozdrawiam.

Ale to tylko takie wyliczanie, InF. A gdzie pointa? W zasadzie to nawet mnie nie razi to 'widzę', bo wyobrażam sobie jakby wychodziło z oddali, stając się coraz głośniejsze. Pierwsze szeptem, zupełnie cicho, drugie już głośniej i trzecie wyraziście, z dumą. Jednak brakuje mi tej komety na koniec.
Namaste, Tygerski

Właśnie myślałem, że powinienem dodać jeszcze jakąś pointową strofę. Ten wiersz mógł jeszcze troche poleżeć. Spróbuję pozmieniać to i owo, a efekty wrzucę jutro.

Zgubiłem się w tym wierszu. A wszystko przez powtórzenia "widzę", które jak dla mnie odwracają uwagę od właściwej treści tego kawałka. Ciekawy zabieg kosmetyczny, ale temu akurat kawałkowi nie wyszedł na dobre. Hmmm, z chęcią przeczytam go jeszcze raz, już bez powtórzeń, ale to nie dziś. Need some sleep!

w tej postaci: sięgając po minimalne środki chciałeś wyrazić więcej niż się da... i chyba trochę przekombinowałeś: te powtórzenia i konstrukcja - ma to się nijak.

pozdro,
GH

Dziękuję za wejścia i komentarze.