Via Appia - Forum

kiedy zroszone kosmicznym
pyłem
gwiazdy mrugają sennie
tuż przed świtem
sny staja się lżejsze
a przez zamknięte powieki
sunie lęk
o lepsze jutro

ono nadchodzi
leniwym kocim krokiem
z delikatnym blaskiem jutrzenki
upstrzone kroplami
porannej rosy

pachnące cudem narodzin
spokojną śmiercią we śnie
idzie otoczone łuną radości
wlokąc za sobą cień smutku

ja wtedy wtulam nos
w miękkie dziecięce włosy
i czekam
na lepsze jutro

Spokojny i ładny wiersz, przecież wszyscy czekamy na lepsze jutro...



Pozdrawiam.

Śliczny wiersz. Skłania do pozytywnej refleksji i dodaje skrzydeł. Dobrze jest mieć w sobie dużo wiary

Szach, Zapętlona - dziękuję za chwilę poświęconą na przeczytanie i skomentowanie wiersza.

Napełnia nadzieją. Ja też czekam na lepsze jutro, jak wielu innych.

Wiersz dla wszystkich tych, którzy czekają na lepsze jutro...



Pozdrawiam.