Via Appia - Forum

znów to samo

uciekasz
widmowy cień
rozpływasz się
między palcami

zostaje tylko
maleńki żar

rozpal namiętność
od nowa

nie ty

Ostre. Czuć, ze prawdziwe, nie wyssane z palca... Dawno już nie publikowałaś, z jednej strony dobrze, ze wracasz wciąż w formie, a z drugiej szkoda, ze w tak smutnym tonie

Czyżby to był wiersz o braku stałości, o tym że wszystko jest powtarzalne i znowu ktoś inny ma nas rozpalać? Nie wiem, ale zwięzłość jest ok.


Pozdrawiam.

Root, dziękuję za uwagę. Co do smutnego tonu - trzeba dać się wybrzmieć uczuciom

Szach-Mat, chodzi o rozstanie i to, że podmiot liryczny będzie kochać kiedyś znów, z tym, że będzie to ktoś inny.

Wżyciu nic nie stoi w miejscu, panta rei (jak to mawiali) - a że wszystko jest względne, to trzeba się liczyć z tym, że i obiekty naszych westchnień mogą się zmienić. <hug> ode mnie na pocieszenie :-)
Namaste, Tygerski

Mocne, bardzo mi się podoba. Lubię kiedy jest krótko dosadnie i na temat.

Hmm...

Owszem, mocne, i owszem, dobre.

A najlepsze jest to, że przywołuje wspomnienia. W tym momencie odległe, i chyba niechciane. Cóż.
Wiersz mi się strasznie podoba, nie będę ukrywać, może dlatego, że mogę utożsamiać się z podmiotem...

Pozdrawiam, Duś