07-09-2022, 23:46
Kończy się lato, ten królewski czas.
Jeszcze poranek sączy miodowe światło,
senne pszczoły okrążają łąkę.
Błękit odchodzi w jesienną podróż.
Już nie zobaczę zwinnej jaszczurki,
rozśpiewanej wilgi.
Przede mną coraz spokojniejsze ścieżki,
ostrożnie dryfuję między tak i nie.
W zielonym lustrze wody hałasują
bobry - one także zasną zimą.
Zachowam w pamięci wysokie topole
przy wiejskich opłotkach, siwego kota,
który na powitanie radośnie miauczy.
Zbyt mało jasnych słów zostawiam,
chociaż oczy pełne kolorów.
Mówisz, że muzyka przyjdzie później,
na wiosenne gody. Poczekam
poza wierszem, tym nienapisanym.
Jeszcze poranek sączy miodowe światło,
senne pszczoły okrążają łąkę.
Błękit odchodzi w jesienną podróż.
Już nie zobaczę zwinnej jaszczurki,
rozśpiewanej wilgi.
Przede mną coraz spokojniejsze ścieżki,
ostrożnie dryfuję między tak i nie.
W zielonym lustrze wody hałasują
bobry - one także zasną zimą.
Zachowam w pamięci wysokie topole
przy wiejskich opłotkach, siwego kota,
który na powitanie radośnie miauczy.
Zbyt mało jasnych słów zostawiam,
chociaż oczy pełne kolorów.
Mówisz, że muzyka przyjdzie później,
na wiosenne gody. Poczekam
poza wierszem, tym nienapisanym.